vrijdag 27 maart 2009

Na een wat onrustige nacht vanmorgen Romey uit bed gehaald onder het "genot" van het lang zal ze leven van haar papa en mama. We hadden de slaapkamer versierd met ballonnen en dat was al helemaal goed voor haar, ze wist niet waar ze kijken moest van geluk. Toen ze ook nog een kadootje kreeg was het helemaal top!!!! Daarna naar beneden om lekker te ontbijten en toen was het tijd om de ambassade te bellen. Jose was wat vroeger gekomen zodat hij kon bellen aangezien ons Spaans het niet gaat redden als er een lang antwoord komt. Tot onze grote verbazing begrepen wij dat onze papieren klaar waren....hoezo klaar???? dit hadden we niet verwacht dus voor de zekerheid maar even gevraagd of het echt het LP was of niet??? Ook daar kon Jose beverstigend op antwoorden al keek hij ons aan wat is in hemelsnaam een LP???

Ok dus we gaan naar huis!!! Beetje ongeloof was er nog wel maar Jose had de telefoniste verteld dat wij er met 15 minuten aan zouden komen, dus hup tas mee, paspoorten mee (je weet maar nooit) en op naar de consul. Daar was alleen de technische man aanwezig maar die heeft ons de LP gegeven en wij moesten nog even op 2 kopieen onze namen handtekeningen en paspoortnummers invullen en klaar waren we. De hele stapel met gelegaliseerde en vertaalde documenten mochten we ook meenemen dus gauw wegwezen daar........

Gauw kadootjes voor Ines, Franck en Christine en Jose kopen en toen op naar het hotel. Omdat we nu echt alles hebben durfden we eindelijk onze ouders te bellen dat wij naar huis komen. Allemaal hartstikke blij natuurlijk (gelukkig maar anders kunnen we beter hier blijven hahahaha). Jose was ook blij voor ons maar heeft het er wel moeilijk mee dat wij gaan omdat we zoveel lol samen hebben. Hij begrijpt dat wij graag naar huis willen maar hij had ons graag nog even hier gehouden. Goed om even bij te komen maar even een cappuccino in de tuin bij het zwembad. Romey nog even zwemmen met haar nieuwe Winnie de Pooh bandjes (groot succes Pooh krijgt tijdens het zwemmen regelmatig een kusje) en daarna was het tijd om naar bed te gaan. Dan kon mama even de koffers pakken en Romey beetje bijslapen voor haar feestje. Nou vergeet het maar ik heb de hele trukendoos open gegooit maar madame ging niet slapen. Goed dan maar eruit en loop maar wat rond....

Inmiddels was het half 4 en toen wij beneden kwamen waren Annemaria, Annelies, Mijael en Ariel er al. Die hadden toch een berg kadootjes meegenomen dat was niet normaal meer. Dus met zijn 3en alles uitpakken en wij maar filmen en foto's maken. Daarna druppelde langzaam iedereen binnen, Franck en Christine, Sandra de advocate, Daniel de man van Ines, Peruaanse Christine en als laatst de familie van Jose. We hebben heerlijk gebarbequed Jose had echt super lekker vlees gehaald allen kon het hele weeshuis wel mee-eten zoveel was er nog over. Gelukkig was het weer ook mooi, Romey heeft zelfs nog even samen met mama, Annemaria en Ariel en Mijael gezwommen. Moet zeggen snap nu waarom de jongetjes zoveel moeite hebben met zwemles en de meiden er zo doorheen fietsen. Ze komen alledrie uit hetzelfde tehuis, hebben nooit gezwommen (althans bijna nooit) en Romey heeft binnen een ochtend door hoe het werkt en Ariel en Mijael zijn A.banger in het water en B. doen hun benen niet naar beneden waardoor ze of voorover kieperen of achter op hun rug terecht komen. Laten we zeggen dat daar nog wel wat werk inzit voordat die zwemmen zoals Romey nu doet. Die ging natuurlijk even imponeren door haar hoofd onder water te doen rondjes te draaien enz., hoezo ik ben jonger, ik versla jullie allebei!

Het was een gezellig verjaardagsfeestje en de vrouw van Jose had ook nog een mooie taart gemaakt met 3 kaarsjes en die heeft Romey netjes uitgeblazen nadat wij met zijn allen voor haar hadden gezongen. Heb wel het idee dat ze het leuk vond, of ze ook snapt dat ze jarig was ???????
Doet er niet toe het was leuk en we hebben op een leuke manier afscheid kunnen nemen van iedereen, op Ines na dan maar die zien we morgen in Santa Cruz wel net als Macky die met ons mee terug vliegt naar Nederland. Nu gauw naar bed want morgen worden we om 07:15 opgehaald door Daniel die ons naar het vliegveld brengt.

Wat ik graag nog even kwijt wil is het volgende: Ik snap dat iedereen reuze benieuwd is naar Romey en haar het liefst gelijk wil zien en wil knuffelen. Maar omdat het heel belangrijk is dat Romey de tijd krijgt om te wennen aan haar nieuwe leven en omgeving houden wij voorlopig nog even de deur op slot. Niet omdat we jullie niet willen laten genieten van deze dame maar omdat zij echt even tijd nodig heeft om te wennen. Wij hopen dat jullie hier begrip voor hebben en als Romey gewend is zijn jullie van harte welkom om haar te bezoeken. Ook dan kan het nog zo zijn dat Romey niet op schoot wil zitten of geknuffeld wil worden, laat haar dan maar gewoon gaan het komt vanzelf wel goed (Stel je eens voor dat mensen die je niet kent ineens aan jou gaan zitten en je willen kussen en knuffelen en optillen, nou ik weet wel dat ik dan ook de boot zou afhouden en zo is het voor Romey ook). Daarnaast wil ik iedereen bedanken voor alle reacties in de afgelopen 9 weken. Wij vonden het heel leuk om ze te krijgen en te lezen net zoals veel van jullie het leuk vonden om de blog van en over Romey te lezen. Sommige reacties waren hartverwarmend en andere grappig (bedankt KNABBEL?????) maar allemaal waren ze voor ons speciaal, nogmaals bedankt daarvoor!!!!!

Nu rijst natuurlijk de vraag, ga ik thuis verder met de blog......geen idee, ben na 9 weken wel een beetje blog moe maar ik weet dat er heel veel mensen zijn die graag nog even doorlezen. Kan met zekerheid zeggen dat er dit weekend zeker weten geen blog meer komt omdat we aan het reizen zijn dan. Misschien maandag nadat we bij Burgerzaken zijn geweest om Romey in te laten schrijven als "echte hollandse" maar ik beloof niks. Zal in ieder geval nog wel een blog maken over onze thuiskomst maar wanneer die verschijnt daar doe ik nog geen uitspraken over....
Iedereen bedankt en tot gauw, heel veel liefs vanuit een mooi, soms heftig, maar ook hartverwarmend Bolivia het was 9 weken living la vida loca maar het was het zeker weten waard!!!!

liefs, Jorna, Dion en Romey

donderdag 26 maart 2009

De dag begon met een gezellig ontbijt samen met Macky. Daarna gingen wij naar de consul waar wij om 11 uur verwacht werden. Eenmaal daar aangekomen bleek de consul er nog niet te zijn en moesten wij wachten. Ik dacht allemaal gestempelde papieren te zien die voor Romey waren, maar begin zo langzamerhand te denken dat ik dingen WIL zien. 

Uiteindelijk kwam de consul en die was een behoorlijk beetje gepikeerd omdat hij gepasseerd was bij een besluit wat dus afgelopen nacht (bij jullie dag) was genomen. Gisteren waren Macky en Ines op de ambassade geweest en naar aanleiding daarvan had het ministerie van buitenlandse zaken en de ambassade besloten dat Romey een noodpaspoort zou krijgen in plaats van een LP (kort het maar af want wordt knettergek van dit woord) met andere woorden jullie kunnen op zijn vroegst volgende week dinsdag weg als je geluk hebt. Dus ik gelijk eroverheen en als we ongeluk hebben: woensdag. Goed hier zaten we niet op te wachten en wij voelde wel dat hij echt een beetje geirriteerd was maar he, wij hadden dat gesprek niet gevoerd. Ik vroeg aan hem wat gaan we hier aan doen, en volgens hem viel er niks aan te doen. Wij stonden net op het punt om maar naar het hotel te gaan om het noodnr. van de NAS te gaan bellen toen daar ineens Daniel en Macky verschenen.

 

Dus wij het hele verhaal uitgelegd en ondertussen was de consul toch maar aan het bellen geslagen. Het heeft even geduurd maar het heeft als resultaat gehad dat wij toch een LP voor Romey krijgen en dat die papieren dus vandaag (en dus niet zoals ze zeiden gisteren al was gebeurd)naar Lima gemaild werden. Goed toen nog even 6 keer hetzelfde formulier invullen (hoezo kopieerapparaat????)en als vandaag het accoord vanuit Lima zou komen kon de LP gemaakt worden.  Uiteindelijk waren we om 1 uur terug in het hotel en zijn we maar met Macky samen gaan lunchen.

 

Ondertussen geregeld dat Christine ons kwam ophalen en dat we dan eerst melkpoeder gingen halen voor het weeshuis en dat we daarna naar het weeshuis gingen om afscheid te nemen. Peruaanse Christine had ons van de week gebeld dat zij 22 mobiele kindertelefoontjes had gekocht en die wilde we graag geven als Dolly (de niet zo leuke verzorgster) aan het werk was zodat ze ff helemaal gek van al die kinderen zou worden. Zeg maar: wij nemen wraak voor al die momenten dat ze niet leuk is tegen de kinderen!!!!! Dus wij Peruaanse Christine gebeld dat we er om 3 uur waren. Die ging spijbelen van school om dit te filmen maar vroeg mij of ik ze dan wilde uitdelen en wilde doen of ze van ons waren want zij was bang dat het anders consequenties zou hebben voor haar stage. Nou dat doen wij wel, dus toen wij aankwamen heb ik gauw de telefoontjes in mijn tas gedaan en zijn we naar binnen gegaan. 

 

Het duurde even voordat alle kinderen in de zaal zaten en toen heb ik Christine laten vragen aan Dolly of ik de kadootjes mocht uitdelen, Dion zei er gelijk bij zeg maar dat het vast voor de verjaardag van Romey is morgen dus dat hebben we gedaan. Nou het was een doorslaand succes, 21 kinderen met een mobieltje waar licht in zit en waar geluid uitkomt, helemaal geweldig. Je had ze moeten zien, alle leidsters kwamen af op de herrie en moesten vreselijk lachen. Macky kwam later binnen en die kon gelijk met iedereen gaan bellen en kon de grap van onze "wraak" wel inzien. Moet zeggen Dolly vatte het sportief op maar ik ben stik nieuwsgierig of vanavond niet alle telefoontjes op miraculeuze wijze gaan verdwijnen hahahaha.

 

Romey vond het allemaal wel leuk en voelde zich wel heel wat toen zij iedereen een telefoontje mocht geven maar na een tijdje had ze het wel gezien. We zijn ook na een klein uurtje vertrokken nadat we iedereen dag hadden gezegd die aanwezig was. Gelukkig komen morgen Mijael en Ariel nog op het feestje van Romey. Wat wel heel leuk was toen we gingen gaf Mijael Romey een kus en toen ineens wilde alle kinderen haar een kus geven, dat was even een beetje te veel van het goede voor onze kleine dame dus hebben we maar goed gezwaaid.

 

Terug in het hotel was het inmiddels bijna half 5 en hebben we de receptionist de consul laten bellen om te horen of er al wat bekend was. Dat was er niet en zodra ze wat hoorde zouden ze ons bellen. Het is nu inmiddels negen uur hier en tot op heden geen belletje. We gaan nu morgen gelijk om 9 uur bellen en vragen wat de stand van zaken is en wat het plan is en anders moeten we om 11 uur onze vluchten gaan annuleren en verzetten......

Macky belde ook nog dat ze er weer was dus zijn we met zijn allen in de tuin wat gaan drinken (sorry Arnold wij hebben Macky van het werk gehouden hahahaha) Daniel kwam Macky om 7 uur ophalen dus die hebben we uitgezwaaid en toen we in de lobby stonden te wachten vroeg Jose of wij zin hadden in kaasfondue, goed Macky wilde accuut de vlucht annuleren en ik kan met recht zeggen: Je hebt een verdomd goeie kaasfondue gemist Macky!!!!!!!

Na het uitzwaaien zijn wij nog even naar boven gegaan want we konden niet gelijk aanschuiven. Daarna lekker gegeten en onze kleine dame is zo ontzettend moe dat die tijdens het eten haast haar ogen niet open kon houden, de helft van het bord rijst zat tussen de kleren terwijl ze normaal toch aardig netjes eet. Die ligt nu inmiddels op 1 oor en wordt morgen wakker als de JARIGE JOB!!!! 3 jaar al weer, nou vandaag was het alvast: ik ben drie, en doe het nie want luisteren was niet echt aan de orde vandaag (hoezo ik test even uit of jullie ook streng zijn als Macky erbij is). Nou dat antwoord weet ze inmiddels wel dus wie weet gaat het morgen weer goed.

Wij gaan proberen te slapen zonder kriebels in de buik en gaan heel hard hopen dat we morgenochtend goed nieuws krijgen en zo niet dan gaan we met Jose de vluchten van Aerosur hier omzetten en bellen we Angela van het reisburo om onze KLM vlucht om te zetten. Moet zeggen dat ik meer het gevoel heb dat het daar op uitdraait dan dat we zaterdag vliegen....hasta manana

woensdag 25 maart 2009

Er zijn van die dagen dat je beter in bed kan blijven liggen met de dekens heeeeeeeeeeeeeel erg over je hoofd heengetrokken, nou vandaag was zo´n dag. We stonden net op het punt om naar de Consul te gaan toen Macky belde (van de Nederlandse Adoptie Stichting) zij was in La Paz en had onze blog gelezen en het bleek allemaal even anders in elkaar te zitten dan wij dachten.

Het was dus helemaal niet zo dat de CC vanmorgen bij de post zat, dit waren andere gelegaliseerde papieren die ook belangrijk waren maar waar het consulaat niets aan had. Met andere woorden Franck had ons blij gemaakt met niks.........tot 20 tellen helpt dan zelfs niet. Maar goed misschien zou het nog in de loop van de dag gaan loskomen en dan kon Macky het meenemen als ze vanavond kwam. Goed de stemming was inmiddels al tot het nulpunt gedaalt en toen wij buiten bij het consulaat stonden en Franck er niet was en ook niet zijn mobiel opnam kwam de stoom langzaam uit mijn oren. Ik was pissed en niet zo´n beetje ook. Omdat de consul ook gewoon Nederlands spreekt besloten we zelf maar naar boven te gaan. En wie zat daar....Franck....dikke verontschuldigingen voor alles.....ja wat moet je dan, dus maar geprobeerd mijn ogen te laten lachen maar het ging niet van harte. Helemaal niet meer toen de secretaresse van de consul zei dat Romey helemaal geen paspoort nodig had en dat het hebben van 2 nationaliteiten wel eens een probleem kon geven op het vliegveld. Ik heb alleen Dion maar aangekeken en dacht wegwezen hier voor ik plof....Franck ondertussen weer Ines bellen en volgens die moest Romey wel een paspoort (ze bleek achteraf gelijk te hebben)...wij hadden allebei zoiets van wat gaan we nu doen. Zonder de CC konden de papieren niet naar Lima en Lima moet accoord geven.

Wat wij begrepen kan dat 1,2,3 of meer dagen duren nadat je de papieren hebt opgestuurt, nou vertel ons dan maar wanneer we weg kunnen. Dat kan dus niemand. We waren er even helemaal klaar mee en zijn gaan shoppen, Romey heeft nu ook Adidas gympen en verder konden we niks leuks voor haar vinden. Denk dat het ook kwam omdat we allebei ons hoofd er niet bij hadden, je loopt ondertussen toch steeds te denken en te puzzelen wat als , en wat als. Uiteindelijk zijn we maar terug gegaan naar het hotel om daar tegen Jose onze gal te spuwen over alles.

Vanmiddag belde Macky dat de CC er was en dat zij hem zou faxen naar het consulaat. Ik blij (Dion was net sporten en Romey lag te pitten dus ff lekker gillen zat er niet in) en gelijk Franck gebeld of we konden checken of het consulaat de fax had ontvangen. Franck belde een half uur later op met de mededeling dat het ok was, Ines had het gechecked en het was er, maar de secretaresse was lunchen dus toen ik vroeg wie het dan bevestigd had wist hij het ook niet. Het zat mij niet lekker en toen Dion net terug was kwam Jose de computer terugbrengen en heb ik hem gevraagd om het consulaat te bellen. Gelukkig maar dat ik dit heb gedaan want ze miste de laatste pagina van de fax en konden dus nog niks opsturen......begin zo langzamerhand te geloven dat het woordje UNBOLIVIABLE niet meer de lading dekt...wat een puinhoop is het hier....

De telefoon van Ines werkte niet dus Franck maar gebeld en ook maar even het noodnr. van de NAS gebeld want we hadden die laatste pagina nodig willen we een kans maken om toch nog zaterdag weg te gaan. Gelukkig hebben wij Jose en die heeft ieder half uur gebeld met het consulaat (hij had vroeger een apple-store en in het consulaat zit ook een internet provider dus hij kende de secretaresse en de techneut daar) en uiteindelijk kregen wij de bevestiging dat alles binnen is en weg gaat vandaag. Goed, dan is het nu duimen dat wij morgen of vrijdag de bevestiging krijgen, de secretaresse heeft alles klaargemaakt dus als de bevestigings E-mail er is kunnen we de Laissez-Passer halen en kunnen we naar huis, flink doorduimen nu. Morgen om 11 uur hebben we een afspraak bij de consul dus wie weet kan die ons nu uitleggen of de ambassade van Nederland nu Ja moet zeggen of de Centrale Autoriteiten van Bolivia. Wij zijn de draad een beetje kwijt.

Dat hadden we dus gehad en nu konden we dan op voor het ophalen van Romey´s paspoort wat ze dus wel nodig blijkt te hebben. Gelukkig maar anders hadden we ons daar zitten opvreten voor niks gisteren. Toen wij aankwamen bij Immigratie stond er al een behoorlijke rij en Franck had ons verteld dat het zo kon zijn dat ze om een papier zouden vragen wat Macky vanavond meeneemt als ze hier komt. Als ze daar om zouden vragen hadden we een probleem , ach what´s new!!!! Ze halen van te voren de nrs op en roepen dan netjes op volgorde af, dus we waren redelijk snel aan de beurt en .......geen vraag om het papier...dus Dion tekenen...nrs controleren en vooral gauw wegwezen daar......

Nu maar hopen dat we morgen ochtend goed bericht krijgen als we bij de consul zitten dan vergeten we heel gauw maar dat we dit allemaal hebben doorstaan. Moet zeggen dit soort dagen moet je niet te vaak hebben want dat is niet goed voor je gezondheid. Vanavond gaan we maar aan de Vino Blanco met Macky en hopen dan dat de afloop morgen ook gevierd kan worden met Vino Blanco........

dinsdag 24 maart 2009

Wat een dag, het is maar goed dat de kapster mijn haar 4 weken geleden goed in de verf heeft gezet anders had ik vandaag totaal grijs uitgeslagen. Echt onvoorstelbaar....maar laten we bij het begin beginnen. Het was een rustige morgen en we zaten net aan de cappuccino en de chocolate Romey (is gestoomde melk met chocolade zodat het lijkt of zij ook een cappuccino drinkt) toen Franck belde of wij in het hotel waren. Nu waren we net terug van onze wandeling dus het antwoord was JA. Hij zou er met 5 minuten zijn want gisteren was hij iemand tegengekomen die weer een agent kende die de identiteitskaart van Romey wel binnen 1 dag kon legaliseren tegen een kleine vergoeding. OK wij gauw de kaart van Romey gehaald en Franck was er gelijk daarna. Het was inmiddels half 12/12 uur toen hij bij ons was om de papieren op te halen.

 

Om 12:30 ging de telefoon weer dat Franck ons kwam halen want de agente wilde ons zien en had een duimafdruk van Romey nodig. Ok dan, geen lunch maar op naar de agente. Daar aangekomen konden we vrijwel gelijk naar binnen, Romey moest een duimafdruk zetten en ondertussen drukte Franck 20 Boliviano's onder de tafel. De agente begon mooi met het typen van het document maar halverwege liep ze weg en moest Franck mee want ze wilde meer geld hebben dus hup nog 30 Bolviano's en de deal was klaar. De hoofdagent moest nog even tekenen en wij konden op naar het ons welbekende kantoor van immigratie om het paspoort van Romey aan te vragen. Inmiddels was het 13:15 en dan is iedereen lunchen dus konden we nergens terecht. Wij zijn ook maar gaan lunchen bij Globos, kon Romey nog even spelen en om 14:30 zijn we op pad gegaan naar het gerechtsgebouw om het " je mag over Bolivia vliegen" document op te halen. Alleen dat was nog niet klaar dus weer even wachten en uiteindelijk meenemen en wegwezen......

Op naar Immigratie, inmiddels hadden we begrepen dat onze CC nog niet binnen was maar misschien morgen. Goed dat was even een domper, maar eigenlijk ook niet omdat we het ook niet verwacht hadden maar toch.......

Bij Immigratie deed de computer het niet en hadden we nr 39 het kon wel ruim een uur duren zeiden ze. Goed, wat mot dat mot dus even doorbijten het is voor een goed doel. Maar hoe hou je een meisje van bijna 3 zoet in een kamer waar niks mag.....geen idee maar het is gelukt.En ik vind het heel knap ze heeft het volgehouden zonder klieren tot het einde van de rit. Uiteindelijk waren we aan de beurt en natuurlijk moesten we daarna weer naar een hokje om iets te laten legaliseren, wat dan in een ander hokje weer betaald moest worden, waar het inmiddels zo druk was dat we in tijdnood kwamen. Gelukkig werkte er iemand in het betaalhokje die snel kon werken en ons dossier meegaf, eindelijk eens iemand die mee denkt!!!!

 

Daarna weer terug naar het hokje waar alle stempels gezet moesten worden, vervolgens door naar het hokje waar je moet betalen voor het paspoort. Ik ondertussen de fotograaf aangesproken die al weg wilde gaan maar zei dat hij zo terug kwam en ik hem via de uitgang zag verdwijnen. Goed Franck maar laten vragen waar de fotograaf was, maar die kwam net weer binnen wandelen. Dus ik Romey op de kruk gezet en gezegd dat hij moest fotograferen (het briefje wat je daarvoor nodig hebt krijg je pas als je betaald hebt dat was Dion aan het doen dus ik had nog niks......je snapt wel hoe welwillend die fotograaf was....niet dus....maar ik kan ook heeeeeeeeeeeeel dwingend zijn zeker als het inmiddels half 6 is) Dat hadden we allemaal klaar en toen moest de agente vingerafdrukken nemen, maar die was vast nieuw en had nog nooit zo'n dossier gezien dus die ging ieder blaadje controleren, wij moesten onze paspoorten laten zien en daarna kwam er nog een agent bij en moesten ze samen weg om alles te controleren.

Uiteindelijk kwamen ze terug en konden we de vingerafdrukken nemen maar daarna moesten we maar weer gaan zitten en gingen ze weer naar boven want de betreffende persoon was voor die tijd niet beschikbaar. Ik moet zeggen dat ik hem helemaal had zitten op dat moment en dan druk ik mij nog voorzichtig uit. De slogan "de politie is je beste vriend" gaat vandaag absoluut niet voor mij op (sorry Martijn, Gero), kon die groene kikkers wel wurgen. Waar ik nog het meest kwaad om kan worden is dat ze gewoon niet zeggen wat er aan de hand is en snauwen dat je maar in een hoek moet gaan zitten en je kop moet houden......tellen van 1 tot 10 helpt niet echt dan kan ik je verzekeren........GGGGGRRRR met vette hoofdletters!!!!!!!!!

Ondertussen had Franck zijn vader gebeld met de mededeling dat morgen om half 9 Franck de CC kan ophalen bij het postkantoor!!!!!!!JAJAJAJAJJAJAJAJAJAJA zoals het nu lijkt gaan we zaterdag naar huis. Wij hadden al een afspraak bij de consul morgen en nu dit nieuws bekend is hebben we afgesproken met Franck dat we er allemaal morgen om 10 uur zijn en als Franck dan werkelijk de CC heeft kunnen ze de Laissez-pazzer maken voor Romey. We duimen driftig verder!!!!!!

Maar goed terug naar onze "super-cops", die kwamen uiteindelijk ook naar beneden en we mochten met hun meelopen. Het blauwe papiertje wat we nodig hadden kregen we en die sukkel maakte ook nog de opmerking dat het zo lang duurde omdat we geen kip voor hem hadden meegenomen......een kip?????hoe wil je hem hebben dacht ik,  zal maar niet uitleggen waar ik vond dat hij die kip kon stoppen want er lezen ook kinderen mee.......

Goed morgen om half 6 kunnen we het paspoort en de identiteitskaart van Romey ophalen en als dan werkelijk de CC binnen is en de Laisser-pazzer klaar is dan vergeten we dit alles maar gauw en gaan we nog genieten van 2 dagen Bolivia.

 

We waren om 18:15 terug in het hotel waar Romey van Cristel van de Administratie een gitaar met muziek kado kreeg. Nou dat is het helemaal natuurlijk dus tot aan het eten om 19:00 heeft ze lopen pingelen moet zeggen de hond heeft wel een knappe house sound in zich. Er zitten allemaal dieren op die flitsende geluidjes maken en gezamenlijk indrukken is ook heel leuk(wat een herrie). Wij hebben maar een borrel genomen en getoast op een goeie afloop morgen want als het morgen goed gaat dan kunnen we vrijdag met een knalfeest afscheid nemen van iedereen en zaterdagmorgen vroeg in het vliegtuig stappen naar huis......HEERLIJK!!!!!!

maandag 23 maart 2009

Het begon vanmorgen goed, lekker buiten ontbijten en daarna naar het zwembad. Helaas duurde het maar tot een uur of 12 toen betrok de lucht en werd het weer grauw en grijs. Dus gauw naar binnen, Romey op bed gelegd, Dion sporten en ik achter de computer.

 

Om 15:00 zou Franck ons komen halen om de identiteitskaart van Romey te gaan ophalen en daarna de legalisatie aan te vragen. Franck was mooi op tijd en wij op weg naar de "ZOO". Onderweg al dikke pret met wie we nu weer ruzie zouden gaan maken en toen we uitstapte deden we dit voor de voeten van de man die zaterdag alles moest sussen. Dat begon al goed hahahaha. Netjes in de rij en het is ook wel weer mooi om te zien hoe dat gaat.

1 Grote bak met vakjes waar dan de kaartjes in liggen, als de ambtenaar het niet kan vinden mag je ook gewoon zelf in al die bakjes kijken. Zie het al voor mij op het stadhuis: sorry mevrouw kan uw identiteitskaart niet vinden maar hier is de bak kijkt u zelf even......

Maar Romey's kaart was er en er stond inderdaad Romey op en geen Rosmery zoals op het afhaalpapiertje stond. Maar voor dat jullie nu denken dat alles van een leien dakje ging dan moeten we jullie toch teleurstellen. De klapper van de dag was namelijk dat wij pas vanaf 16:00 de kaart konden ophalen en dat het kantoor waar je de legalisatie aanvraagt om 15:00 sluit....ja dat dachten wij ook....het slaat weer nergens op!!!!

 

Er was even paniek bij Franck want hij had een heel schema van wat wij per dag moesten doen en omdat wij nu pas morgen kunnen legaliseren hadden we een dag vertraging en dat kwam niet goed uit. Het is namelijk zo dat morgen om 15:00 bekend is of de CC binnen is of niet, voor ons betekend dit dat wij dan weten of wij zaterdag naar huis gaan of niet, het is dus wel spannend morgen en wij houden onze vingers gekruist voor een goede afloop. Nu hebben wij vanmiddag gedaan wat wij anders morgen gingen doen, namelijk een papier halen waarop staat dat Romey mag vliegen in Bolivia ( en dat gaat dan weer gepaard met een kopie van een kopie van een kopie het is niet te geloven maar ik weet inmiddels mijn paspoortnummer ook uit mijn hoofd!!!) Dat papier gaan we morgen weer ophalen en dan gaan we de legalisatie van de identiteitskaart aanvragen en die kunnen we dan weer woensdag ophalen en dan kunnen we het paspoort gaan aanvragen.  Als morgen de CC binnen is gaan we morgen middag naar het consulaat om de Laissez-pazzer aan te vragen voor Romey en kunnen we zaterdag weg.

 

Ines had Franck verteld dat hij dit ons mocht vertellen en wij zijn er blij om want dan weten we tenminste of wij woensdag onze vluchten moeten gaan omzetten of niet. Morgen hebben we weer een gezellig dagje uit met de familie zoals Franck het noemt, we lachen er maar om want anders wordt je knettergek van alle bureaucratie die hier heerst. Gelukkig kunnen we goed met Franck en Christine overweg en hebben we vandaag ook weer dikke lol gehad. We zien wel hoe het loopt, in ieder geval hebben we het filmuurtje van Peruaanse Christine maar even afgezegd omdat we niet weten hoe het morgen en woensdag gaat. Als we donderdag niks hebben kan het altijd nog en anders is het jammer voor haar en ons maar dan gaat het hele feest niet door!!!

Om de zenuwen de baas te blijven hebben we onze fles rose maar mee naar boven genomen en die gaan we lekker opdrinken, dan weet IK in ieder geval dat ik lekker slaap want ik vind het wel spannend worden en dat gaat alleen maar erger worden naarmate morgen de dag vordert. Zometeen een nieuwe 24 aflevering kijken en dan lekker slapen....

zondag 22 maart 2009

Jose had voorspeld dat het zondag mooi weer zou zijn, het is niet voor niks "SUNday" eerlijk gezegd hadden wij daar een hard hoofd in aangezien het vannacht gigantisch regende!!!

Maar het begin was al goed, we konden buiten ontbijten in een flauw zonnetje. En daarna werd het langzamerhand steeds blauwer..... gelukkig

We zouden vandaag weg met Jose en zijn familie maar de grote auto die wij nodig hadden was al verhuurd dus dat ging niet door. Omdat we anders maar met zijn 4 en weg konden hadden we afgesproken dat wij vandaag in het hotel zouden blijven en dat wij met zijn allen pizza gingen eten in Sole Mio. Zo gezegd  zo gedaan, wij hebben een heerlijke dag aan het zwembad doorgebracht onder het genot van een warm zonnetje. Aan het eind van de middag nog maar even Romey naar bed gedaan omdat het vanavond wel eens wat laat kon worden.

 

Wij zaten keurig netjes om half 7 klaar toen Jose belde dat het wel 7 uur ging worden. Ok dan maar naar de bar, alleen was de barman verdwenen dus onze mojito ging niet door. Uiteindelijk kwam Jose dan maar alleen met Margeritha en de rest was thuis gebleven. Goed dan maar met zijn vijven naar de pizzeria. 

 

Onderweg daar heen had Dion Romey op zijn nek gezet en dat wilde Margeritha ook wel bij Jose. De foto hieronder laat zien hoe dat er uitzag, je kunt wel stellen dat de heren de attractie van de straat waren echt iedereen keek om. Wel grappig om te zien als je er achter aan loopt. Eenmaal bij Sole Mio aangekomen een mooi tafeltje gezocht en moet zeggen het rook al goed.

Het was goed, de pizza's die we besteld hadden waren echt heerlijk en de lambrusco wijn was ook erg lekker. Romey vond de pizza wel lekker maar begon te stralen toen de spaghetti bolognese op tafel kwam, die hadden we voor Margeritha en haar besteld om te delen. Ze heeft echt heerlijk zitten eten en het was een genot om naar haar te kijken. We hebben geprobeerd haar spaghetti te laten slurpen maar dat snapt ze nog niet (gelukkig maar dan hoeven we het haar ook niet meer af te leren hahaha) Als toetje nog even een heerlijke tiramisu naar binnen gewerkt en toen zaten we ook bommetje vol. 

 

Dion, Jose en Margaritha zouden nog even gaan bowlen en ik zou met Romey naar de kamer gaan om haar op bed te leggen. Maar toen we in het hotel waren belde Jose zijn vrouw dat Margaritha morgen weer op tijd naar school moest dus dat het bowlen niet doorging. Inmiddels was de barman (ook een Jose) weer boven water dus kwam de mojito er toch nog net als een lekkere cappuccino. Daarna zijn we naar de hotelkamer gegaan en hebben Romey op bed gelegd die tot op heden weigert te gaan slapen......maar goed ook dat gaat wel weer over.

Volgens Jose is het morgen weer lekker weer dus daar hopen we dan maar op.....Adios

zaterdag 21 maart 2009

Vandaag was de grote dag, we moesten op pad voor de identiteitskaart van Romey. Iedereen had ons al gewaarschuwd dat dit een vreselijke plek was met enorme wachtrijen etc. Kan ook niet zeggen dat ik er naar uit keek om dit te gaan doen maar goed wat moet dat moet! Ines was keurig op tijd bij ons en toen we aankwamen bij het beruchte gebouw stond Franck al voor ons in de rij. Heel toevallig stond het vrouwtje van de administratie van het hotel ook in de rij met haar 1 jaar oude zoontje dus die hebben we ook leren kennen net als haar man. Op zich ging het nog redelijk vlot dat wij het volgnummer hadden zodat we naar binnen konden.

 Op naar boven en naar de plek die Franck gekscherend de Zoo noemt. Eerlijk gezegd viel het mij nog wel mee, het is een wirwar van buro's en je moet van hot naar her maar gelukkig hebben wij daar Ines en Franck voor dus wij zaten keurig netjes op het bankje te wachten tot dat we moesten opdraven.  Ze nemen ook van alle vingers vingerafdrukken dus Romey had hele mooie inktvingers en dat vond ze helemaal niks (ze is niet van de vieze vingers hahaha). Daarna was het wachten tot dat de betreffende heer tijd had om alles in de computer te zetten en de foto te maken. Dit duurde een beetje lang en Ines en Franck zaten een beetje af te geven op de man achter de computer (die dat volgens mij echt wel gehoord heeft getuige zijn reactie later..)

Uiteindelijk waren wij aan de beurt en Franck stond voor het buro zijn verhaaltje te doen en Ines stond schuin opzij mee te praten. Nou daar was meneer niet van gediend want hij deed zaken met Franck, toen Ines zei dat Franck in haar naam handelde moest zij voor de balie komen en kon Franck gaan. Dit was natuurlijk tegen het zere been van Ines, dus die ontplofte daar even....hoef je niet goed Spaans voor te spreken om dit te kunnen volgen. Op een gegeven moment bemoeide zich 4 agenten met de discussie die als maar hoger oplaaide. Tsja daar zit je dan met je Hollandse fatsoen, moet zeggen kreeg er een beetje lachkriebels van want het was wel grappig om te zien hoeveel geluid er uit een 1 meter 60 klein vrouwtje kan komen. Het werd op een bepaald moment zo erg dat Ines het hoofd van de afdeling er bij  heeft gehaald. En wij ondertussen maar zitten en kijken, wij dachten allebei stop nu maar want zometeen heeft  het consequenties voor de kaart van Romey maar dat ging gewoon door. Terwijl hun stonden te bekvechten hebben wij met de vrouwelijke agenten nog een duim afdruk op de identiteitskaart gezet. Het stomme is dat die kaart alleen nog geplastificeerd moet worden en dan konden we hem gelijk meenemen maar dat doen ze niet gelijk dus moeten we maandagmiddag terugkomen....hoezo werkverschaffing! Maar goed wij komen wel weer terug....

 Van Ines hebben we inmiddels begrepen dat alle papieren hier in Cochabamba wel op tijd klaar zijn maar de grote vraag in dit alles is het 3e papier de CC die uit La Paz moet komen. Ines heeft al gebeld maar ze kunnen niet zeggen wanneer dit retour komt. Eerlijk gezegd is de kans dat wij zaterdag naar huis gaan alweer een stuk kleiner geworden omdat er echt geen zicht is op wanneer dat papier hier is. Daarbij komt ook nog eens dat donderdag en vrijdag de secretaresse van de consul vakantie heeft dus dat er dan geen Laissez-pazzer gemaakt kan worden en zonder dat ding komt Romey Nederland niet binnen. Kortom onze enige kans op zaterdag is als de CC uiterlijk woensdagmorgen binnen is en anders wordt het niks!!!!

Nu moeten we maandag de identiteitskaart halen en laten legaliseren (anders kan Romey er niet mee naar het buitenland) dan gaan we dinsdag naar de consul om ons ingevulde papier en de pasfoto's vast in te leveren zodat die daar al zijn en ze gelijk aan de slag kunnen als dat CC papier er is. Woensdag gaan we een paspoort aanvragen voor Romey wat dan als alles goed gaat donderdag klaar zou zijn. Het is dus echt vingers kruizen en hopen dat die CC op tijd is maar we hebben er allebei een hard hoofd in.

 Daarna zijn we gauw nog even naar het vioolconcert geweest van de zoon van Romey's kinderarts. Gisterenavond kwamen die samen langs om ons uit te nodigen, en wij hadden Franck gevraagd om ons netjes af te melden toen hij belde voor Romey's inentingen maar dat heeft hij dus niet gedaan die sukkel! Dus wij gisterenavond uitleggen dat we eerst naar de ZOO moesten en als we op tijd terug waren dat we dan nog zouden komen. Hij moest als laatste spelen dus gelukkig waren we op tijd voor de laatste 10 minuten. Het was eerst al even een klus om het hek binnen te komen, maar lief lachen helpt ook hier. Wij waren blij dat we maar 10 minuten konden kijken want het was daarbinnen bloedheet. We hebben even gewacht tot hij naar buiten kwam om hem te feliciteren en hij vond het wel heel leuk dat we er waren. Romey mocht zelfs even pingelen op zijn viool (Dion en ik zagen dat ding al gesloopt worden hahahaha) en daarna zijn wij naar buiten gegaan. Het concert was in het paleis van de Botanische tuin dus die hebben we ook gelijk bekeken (niet echt bijzonder moet ik zeggen, ik had er meer van verwacht). Daarna naar het hotel voor een cappuccino, die hadden we na dit alles wel verdient!

Nog even skypen met opa Jan en oma Greet want die gaan gauw weer naar Oostenrijk dus nu kon het nog even! En vervolgens Romey op bed gelegd en Dion is gaan sporten. Romey ligt heerlijk te pitten en wij gaan zo even lekker lunchen. Vanmiddag moeten we maar zien wat we gaan doen want het is weer bewolkt en grauw en grijs. Heerlijk volgens de vooruitzichten houden we dit weer tot aan donderdag....gatver...nu maar hopen dat we zaterdag weg kunnen hahaha. 

Natuurlijk willen wij hierbij oma Schrijver nog even feliciteren met haar verjaardag! We hebben vanmorgen al gebeld maar willen het ook nog even zo doen want wij weten dat u alle verslagen ook leest!!!!

vrijdag 20 maart 2009

Het was vanmorgen weer 1 grijze boel toen we wakker werden, het was ook best fris. Dus allemaal dikke trui aan en op naar het ontbijt. Ze hebben hier inmiddels ook begrepen dat als het zulk prut weer is het lekkerder is dat ze de tuindeuren gesloten houden, scheelt hoop kou!

Ines had vanmorgen ook gebeld dat wij tussen 10:30-11:00 bij Sandra op kantoor moesten komen om weer een papier te tekenen. Goed in mijn beste Frans/Spaans uitgevogeld waar dan het kantoor van Sandra was en na het ontbijt gelijk op pad. 

Omdat we ook nog de pasfoto's moesten ophalen hebben we onze vaste taxichauffeur Silver weer gebeld om ons op te halen. Die was mooi op tijd en wij zijn als eerste de foto's gaan halen en daarna door naar Sandra. Heerlijk Silver snapt altijd precies wat de bedoeling is en vind niks een probleem, fijn zo'n taxichauffeur! Bij Sandra waren we binnen 2 minuten klaar (jajajaja alles klopte, het waren gelukkig alleen namen en geen paspoortnummers hahahahaha) dus toen zijn we maar gaan lopen en uiteindelijk kwamen we weer op la Cancha uit. 

 Dat was mooi want ik wilde nog wat haarelastiekjes voor Romey kopen aangezien ze er al een aantal op mysterieuze wijze heeft laten verdwijnen. Gelukkig was het eerste winkeltje wat we tegen kwamen er gelijk 1 met haarfrutsels dus dat ging goed en hoefde we niet La Cancha in te duiken. Daarna op zoek naar een taxi zodat we naar het hotel konden. Eenmaal in het hotel eerst een bak koffie en vervolgens computer aan om te skypen. Achter een volgens geskyped met oom Iwan, tante Nicole en kids (leuk om te zien dat jullie ook nog weten hoe klap eens in je handjes gaat hahaha, Romey was zeer onder de indruk van dit tafereel) en daarna met opa Jan en oma Greet (en opa je was niet opvoedkundig bezig door te zeggen dat ze van JOU wel een koekje mocht!!!! je mag niet stoken in de opvoeding van je kleindochter) en als laatste met opa Sjoerd en oma Nanda (was kort maar krachtig).

Inmiddels was het half 4 en dan zouden Annelis en Annermaria komen met Mijail en Ariel. Het weer was niet echt geweldig dus hadden wij al bedacht dat we maar naar Globos zouden gaan. Maar toen ze hier waren klaarde het toch een beetje op, en omdat het zwembad warm was zijn we toch gaan zwemmen. Eerst wilde de heren niet maar toen Dion met Romey in het zwembad was vonden ze het toch wel leuk, doordat het weer niet zo mooi was hadden ze geen zwembroek mee en bandjes. Dus Dion met Mijail op de arm en Annemaria met Ariel op de arm (ze hadden wel extra onderbroek meegenomen dus dat ging goed) Ze vonden het wel leuk maar Dion zei wel dat hij kon merken dat Mijail het een beetje eng vond want hij hield Dion stevig vast!

 

Toen er ook nog ijs met vruchtjes kwam wilde natuurlijk iedereen het water uit om te eten. Wat een heerlijk gezicht dat wij met zo iets simpels 2 (eigenlijk 3 die van ons ook) blij kunnen maken, de ijsjes vielen zeer in de smaak. En we hebben ze gelijk maar uitgenodigd voor Romey's feestje van volgende week en ze komen ook!!!!! Ze nemen zwembroek en bandjes mee dus als het mooi weer is kunnen ze weer lekker samen zwemmen. Romey vond het wel leuk dat ze er waren maar je kon ook wel aan haar merken dat ze wat jaloers wordt dan. Toen Dion met Mijail ging voetballen vond ze dat toch wel minder, het is toch haar bal en haar papa!!!! Dat zij ook met ons knuffelen vind ze ook niet echt je van het hahaha. Dat gaat dan nog wat worden met al die neefjes en nichtjes die bij thuiskomst ook met haar papa en mama willen knuffelen. Inmiddels was het alweer half 6 en moesten ze weer terug naar het weeshuis, Ariel wilde wel bij ons blijven maar Mijail wilde toch liever met Annelis mee (had verwacht dat het andersom zou zijn). Annelis heeft ze uitgelegd dat ze volgende week weer hier komen en dat Romey dan jarig is, wij vinden het super leuk dat ze komen en zijn blij dat we het gevraagd hebben!!!

We hebben ze even uitgezwaaid en Romey was daarna weer helemaal dol. Volgens mij dacht ze echt, gelukkig papa en mama blijven bij mij en gaan niet met die 2 mannetjes mee. Het was allemaal wel minder heftig als toen we in het weeshuis waren maar ze vind het toch wel vreemd allemaal. Kan mij wel wat bij voorstellen maar ze moet ook leren dat ze papa en mama soms wel eens moet delen en of dit nu volwassenen zijn of kinderen dat maakt niet uit. Zo meteen nog even lekker eten en dan maar vanavond op tijd naar bed want morgen om half 9 komt Ines ons halen en gaan we op pad voor die identiteitskaart van Romey (hoop echt niet dat er al 40 man zit als wij komen....) Maar daarover morgen meer!!!

donderdag 19 maart 2009

Blij om te lezen dat mijn papa en mama weer veilig terug zijn uit Oostenrijk! Vandaag was het weer bewolkt en regenachtig, 't begint te vervelen hahaha maar goed dan kunnen we vast weer wennen aan het Nederlandse saaie weer (al is het volgens mij bij jullie best goed!) Tsja en papa moest even werken dus ben ik met Romey foto's gaan maken van het hotel voor Jose zijn website. Jose zag mij bezig en heeft gelijk even de nieuwe site laten zien en ik moet zeggen dat ziet er goed uit en zou niet weten waar hij onze foto's voor wil gebruiken maar goed......

 

Toen we eenmaal achter de computer bezig waren zijn we gelijk maar in het kader van hoe versier ik mijn bakkie koffie op you tube gaan kijken onder het kopje " Latte art" . Nou dan weet je niet wat je ziet, ze kunnen echt van alles maken op je kopje koffie en wij hebben vandaag geprobeerd de Taj Mahal in het koffieschuim te maken. Moet zeggen ondanks de beperkte middelen (melkkan heeft hier te korte tuit, en chocoladebus heeft een te brede tuit) zag het er wel leuk uit en hebben we in ieder geval een kwartier lang lol gehad en was zelfs de koffie nog warm hahahaha.

 

Het is vandaag "papa-dag" in Bolivia dus Dion was al helemaal blij dat het "papa-dag" was want dan krijg je kadootjes! Helaas voor hem wonen wij hier niet en telt het dus niet (zal ff lekker worden, moederdag komt eerst dus hij moet gewoon op zijn beurt wachten) Franck belde ook nog dat wij pasfoto's voor Romey moesten maken voor haar paspoort en identiteitskaart dus zijn we vanmiddag met Franck en Christine op pad gegaan, nou dat was een leuke toer. Eerst foto's maken, zitten we daar te wachten blijkt het nog wel een uur te duren voordat ze klaar zijn en wij maar gezellig zitten kletsen daar op het bankje in de veronderstelling dat ze met 15 min. klaar waren. Goed dan maar naar het consulaat om het aanvraagformulier op te halen voor Romey's Laissez-pazzer, zit de deur dicht en dacht Franck dat ze al weg waren maar die mevrouw was er nog wel. Wat Franck wilde kon niet want daar hadden ze weer andere papieren en kopieen voor nodig dus hebben we alleen het aanvraagformulier en jippie jee het is gewoon in het Nederlands (lekker makkelijk!!! dat snappen we nog wel na 8 weken). Nu moeten we maandag weer terug met de rest van de bijbehorende zaken en kan het formulier naar La Paz worden opgestuurd (zie niet in waarom het daar heen moet maar ben gestopt met vragen want hoor iedere dag wat anders, dus ben ik vanaf nu gewoon zo'n aapje van horen,zien en zwijgen en ga pas weer gillen na volgende week woensdag!)

 

Daarna moesten we nog even bloemen halen voor de vrouw van Jose (ja opa Sjoerd die schuld is ook ingelost).Botst er een brommer tegen de achterkant van de auto van Christine, dus Franck eruit en die vent schelden dat Christine fout was want ze reed achteruit, hoezo ze ging de hoek om??? Maar goed, boel gesust auto geparkeerd en op naar de bloemendames, dus wij vol overgave met onze Boliviano's in de aanslag voor een bloemenkraam kost een heel bloemstuk 35 Boliviano's (is ongeveer 4 euro) in Nederland kost dat gewoon een dikke 20 euro hahaha, dus wij dachten doe eens gek met het geld van opa Sjoerd we kopen er nog een bos bloemen bij voor 50 Boliviano's en de rest zit in een heerlijke cappuccino, waarvoor dank hahahaha..........

 

Goed toen maar naar de fotozaak om de foto's op te halen, bleek dat ze daar zaten te eten en dat we na een kwartier wel konden terugkomen. Nou was het vandaag : ik luister echt niet naar jullie dag, dus leek dat ons niet zo'n goed plan aangezien Romey al aan de bos bloemen had zitten plukken, het aanvraagformulier zowat doorgescheurd had en niet stil wilde blijven zitten. Op naar het hotel dus. Gelijk de bloemen bij Jose afgeleverd en Dion wilde nog even geknipt worden......het is kort maar ook wat scheef en dat was de reden dat ik niet wilde dat hij ging maar goed...ach met zijn woeste wilde haardos valt het niet echt op en gelukkig groeit zijn haar snel. Ondertussen gooide Romey ook nog even een beker water over het tapijt heen (gelukkig niet de Adez die zo lekker plakt) dus mama was er wel klaar mee voor vandaag. Volgens mij komt er storm of zo...

Vanavond heerlijk gegeten, rijst met gegrilde garnalen en omdat het "papa-dag" was vandaag kregen wij het eten vandaag van het huis. Nou dat smaakte goed. Nog even gezellig met Jose's vrouw gekletst die alvast bedankt voor de bloemen zei die ze nog niet eens had gezien maar waarvan ze wel wist omdat Jose haar had gebeld. Dus bij deze opa Sjoerd: Bedankt fur die blumen. Een cappuccinootje na, dit keer zonder Taj Mahal en dan gaan we nu lekker slapen.

woensdag 18 maart 2009

Vanmorgen belde Franck of wij het document al bij Immigratie hadden opgehaald? Uuhhh nee, daar waren we te laat voor gisteren dus dat zouden we vanmorgen gaan doen. Franck vroeg of hij de paspoorten kon komen halen en dan ging hij iets proberen ??? en hij zou er met 20 minuten zijn! Ok we snapte er geen reet van want gisteren had Christine gebeld dat Franck en Ines om half 11 in het hotel zouden komen en nu zei Franck dat Ines niet kwam. Toen Franck er was hebben we geprobeerd te snappen hoe alles nu precies in elkaar zat maar we begrepen het niet helemaal. In ieder geval hebben we maar afgesproken dat wij na het ontbijt het papier gingen ophalen bij Immigratie.

 

Zo gezegd zo gedaan, het weer was bewolkt dus jassen aan en op naar het ons inmiddels welbekende kantoor van de Immigratie dienst. Daar aangekomen duurde het nog even voordat de dame onze papieren tevoorschijn toverde maar uiteindelijk is het gelukt. Ik had stom genoeg geen tas meegenomen dus ik liep over de Prado met 2 dossiermappen onder mijn arm toen ik ineens van achteren Franck hoorde roepen. Die was met Ines op pad om dingen voor ons te regelen en hij zag ons lopen (gelukkig zijn we lang hahaha). Omdat wij nu wel eens wilde weten hoe het nu allemaal in elkaar stak zijn we met hem mee terug gelopen naar het kantoor van de Immigratie dienst. 

Ines heeft ons uitgelegd dat er vandaag 2 papieren naar La Paz gaan om gelegaliseerd te worden. Verder is er vorige week een papier naar de consul gegaan en die moet dit papier dan weer doorsturen naar La Paz om dit te laten legaliseren. Deze 3 papieren samen zorgen er voor dat er een Laisser Passer (een noodpaspoort) gemaakt kan worden zodat Romey Nederland in kan komen. Daarnaast moeten wij een Boliviaanse identiteitskaart en een paspoort laten maken voor Romey omdat er wegens nieuwe regels niet helemaal duidelijk is waar ze naar gaan vragen als wij vertrekken vanaf het vliegveld. Dus voor de zekerheid gaan we beiden maar aanvragen. Aanstaande zaterdag gaan we voor de identiteitskaart op pad (dat gaat mij een feest worden als ik dat zo hoor, lange wachtrijen en veel hokjes in een vieze omgeving, doe Romey maar een luier om voor het geval ze daar moet) Die kunnen we dan maandag ophalen en daarna kunnen we het paspoort aanvragen wat dan woensdag klaar zou moeten zijn. Als alles dan goed is zouden ook alle papieren terug moeten zijn en kunnen we naar de consul.

 

Er gloort dus een sprankje hoop dat we de 28e toch naar huis gaan, maar wij zijn allebei bang om er heel erg in te geloven. Tot nu toe heeft alles tegen gezeten dus waarom dit niet???? We hebben met Ines en Franck afgesproken dat wij woensdag horen of wij onze vlucht moeten gaan verzetten of niet...dat gaat dus spannend worden! Daarna met Ines, Daniel en Franck een Boliviaans ontbijt gedaan en hun gelijk maar uitgenodigd voor de verjaardag BBQ van Romey 27 maart. Dan wordt ons kleine meissie al weer 3 jaar oud! En ze komen, heel gezellig!

Wij hebben daarna nog wat door de stad gelopen en zijn vervolgens met de taxi weer naar het hotel gegaan. Het weer was nog steeds prut, dus Romey lekker slapen, papa sporten en mama achter de computer om een kaartje te ontwerpen voor Romey. Vervolgens ook nog even met Peruaanse Christine gebeld want dat gesprek hadden we gemist in de taxi en het blijkt dat zij ons graag wil interviewen voor haar film over adoptie. Dus of wij daaraan wilde meewerken en dan zou ze ons een kopie sturen als ze weer terug is in de USA. Nou wij werken wel mee hoor en zo komen we wel aan meters film hahaha. We hebben haar gelijk ook uitgenodigd voor Romey's feestje maar heel waarschijnlijk is ze dan weg en daar baalt ze enorm van. Maar goed, in ieder geval gaan we volgende week dinsdag filmen en dan weet ze waarschijnlijk ook of ze er echt niet bij kan zijn. 

De rest van de middag is rustig verlopen, als je even niet meetelt dat Romey voor het eerst in bed heeft geplast tijdens haar middagslaapje (doen wij nooit luier om en ging altijd goed) en dat ze daarna haar knuffelpaard heeft gewassen in de wc pot (probeer dan maar eens niet te lachen als papa haar op haar donder geeft voor dat, het lukte mij niet helemaal en ik was blij dat ik achter de computer zat hahahahaha). Nog even lekker eten zo meteen en dan is deze woensdag ook al weer voorbij!

dinsdag 17 maart 2009

Sorry was het allemaal even kwijt,maar heb de datum aangepast en de foto tsja dat was ff een klein foutje! Als je alleen maar bij het zwembad ligt dan lijken al die foto's op elkaar Mir dan zie je het niet zo scherp meer hahaha. Maar jij bent de blog expert dus ik ga niet eens kijken of je gelijk hebt dat zal vast wel!

 

Maar goed vandaag is het dan echt dinsdag en die begon met mooi zonnig weer! Dus net als op alle andere mooie dagen; op naar het zwembad. Dat was lekker op temperatuur door de verwarming die er in zit en Romey en mama hebben heerlijk gespetterd in het zonnetje. Papa was even werken en toen die naar beneden kwam om 12:15 was het weer ook nog lekker maar dat veranderde snel...maar laten we niet op de zaken vooruit lopen...

 Eerst hebben we even de koffie kaart van Jose gekeurd, hij wil zich specialiseren in diversen soorten koffie en wij waren het testpanel vandaag. Dion had iets met brandy (lekker ruikt een beetje naar kersenbonbons) en ik had een cappuccino met sinaasappelschijfje erin (heel subtiel proef je dan de sinaasappelsmaak) deze 2 waren dus goedgekeurd door ons. Jose vind dat ook leuk om te doen en dat wij dan willen proeven vind hij helemaal leuk!

 

Tijdens het koffiedrinken kwamen de eerste wolken binnen drijven en die werden steeds donkerder. Gauw alle kleren aangetrokken en wij waren net veilig binnen toen de bui losbarstte! En dat was echt letterlijk, eerst een regenbui waar je u tegen zegt en daarna vielen de hagelstenen (ja dat lezen jullie goed) het kamerraam binnen. Romey vond het wel raar hoor die witte koude hageltjes en helemaal toen we zo op haar hand legde en ze begonnen te smelten. Jose belde ons al om te vragen of onze kamer al blank stond aangezien er ter plekke een nieuw zwembad was ontstaan op het dakterras boven onze kamer...

Nou bij ons was alles droog maar het weer is grauw en grijs gebleven de rest van de dag.

 

Dat betekende Dion ff klooien met de computer en Romey Nijntje kijken (vind papa ook zo leuk hahahaha). Daarna is Dion gaan sporten en heb ik Romey in bed gelegd, die niet wilde slapen maar o zo moe was en moest slapen van mama. Ze is dus ook gewoon in slaap gevallen en ondertussen heeft mama lekker zitten skypen en computeren. Na een uurtje werd ze weer wakker en hebben we besloten om morgen naar immigratie te gaan, het was inmiddels half 5 en Dion moest nog douchen na het sporten dus dat zou wel heel laat worden. Ach dan geven we ze nog een dag uitstel voor het geval de direkteur nog niet getekend heeft hihihhi

Nu zitten vader en dochter lekker aan de snoepjes en gaat mama even douchen en dan gaan we eten en is er alweer een dag om in Cochabamba. De weersvoorspelling is niet echt best voor de komende dagen dus we hopen dat de Boliviaanse Pedro Paulusma het fout heeft en dat morgen de zon schijnt maar vrees dat de buien tijd echt is aangebroken. Als dat zo is moeten we nog gaan zoeken naar iets waar we ons de komende weken mee bezig gaan houden.....toch maar naar de makelaar dan???

maandag 16 maart 2009

Gisteren was het druk bij ons zwembad maar vandaag was alles weer bij het oude en dat komt neer op hele tuin en zwembad voor ons drieen. Lekker hoor, vond gisteren al dat gedreutel in "ons" zwembad maar helemaal niks. We kwamen vanmorgen in de supermarkt de heren opnieuw tegen die gisteren met hun " vrouwelijke gasten" (er lezen ook kinderen mee hahaha dus noem het maar zo) bij het zwembad lagen. En het is een apart stel, wel heel vriendelijk maar zeer tot de verbeelding sprekend! Dion en ik hadden al bedacht dat ze in wit poeder deden en dat ze vast wel een knap huis te koop hadden. 

 

Toen we bij het zwembad lagen kwam het gesprek met Jose dus ook op deze heren met hun gasten. Het blijkt dus dat zij 1 van de invloedrijkste mensen zijn in Cochabamba, ze bezitten heel veel land en de krant van Cochabamba. Toen wij naar Tarata reden kwamen we langs een heel mooi landhuis en Jose vertelde dat dit van een hele rijke familie was, nou dat waren hun! Dus ik gelijk met mijn grote bek er overheen, jammer dat we ze niet een week eerder hebben ontmoet dan hadden we mooi kunnen kijken. Oh zei Jose ze hebben hun kaartje achtergelaten omdat Jose verteld had dat wij daar langs waren gereden en toen had 1 van die mannen gezegd dan moet je volgende keer even bellen dan kun je het huis bekijken!!! GGrrr daar hebben we nu niks aan dus nu maar hopen dat ze dit weekend weer komen dan kunnen wij heel uitgeslepen een beetje aanpappen en misschien nog even kijken voor we naar huis gaan hahaha.

Nou de ochtend was dus al met al heel fantasievol en bleek uiteindelijk een beetje te kloppen!

 

Vanmiddag even geskyped met oom Roy want die is vandaag jarig (hihihi hij wordt al zo oud dat hij niet eens de camera wilde aanzetten, nee hoor grapje hij heeft hem wel aangezet waarop ik gelijk mijn zonnebril heb opgezet om al die rimpels te filteren hahahaha) Het was weer gezellig met Maxime en Robin Jade, Romey vond het ook wel leuk alleen dat stilzitten he voor die camera is het niet helemaal! Daarna nog even met Mirjam en de meiden geskyped en tenslotte ook nog even met opa Jan en oma Greet in de sneeuw. Allemaal heel gezellig om iedereen weer even te horen en te zien alleen was het voor Romey daarna wel genoeg geweest en was het tijd voor het zwembad!

 

Lekker gespetterd en gestoeid in het zwembad en toen was het weer tijd om de papieren bij de immigratie dienst te gaan ophalen......ja jullie voelen hem al aankomen....we zaten daar keurig netjes om half 5 en wat bleek, de directeur moest nog tekenen en die was er vandaag niet!!!

We begrepen het eerst niet helemaal maar er was een mevrouw die ons graag wat wilde uitleggen maar geen engels sprak dus wij Franck maar weer gebeld en toen bleek dat de handtekening er morgen wel zou zijn dus dan konden we terugkomen....OK dan hadden we ook wel lekker kunnen blijven liggen bij ons bad....maar goed we gaan morgen wel weer terug!

Het was nog een beetje vroeg om te gaan eten dus zijn we in de tuin gaan borrelen en Jose kwam er gezellig bij zitten. Wij zouden vanavond pizza gaan eten en volgens Jose moesten we dan naar Solo mio toe. Dus wij om half 8 die kant op is die tent gesloten......nou daar stonden we dan! Lekkere tip van Jose.....onderweg waren we een steakhouse tegen gekomen dat er ook wel goed uitzag en toen zijn we daar maar gaan eten. Terug in het hotel Jose maar gelijk bedankt voor de goeie tip....hij al helemaal blij totdat wij zeiden dat het gesloten was toen voelde hij zich wel lullig! Gauw nog een bak koffie gedronken en douchen en dan zijn we nu weer helemaal klaar voor een nieuwe aflevering van 24.....adios dus!

zondag 15 maart 2009

Het was vandaag prachtig weer, dus zoals gisteren al gemeld,was het vandaag een luie zondag. Romey heeft heerlijk gezwommen en wij hebben genoten van de zon. Jose had een BBQ lunch voor ons gemaakt, maar volgens mij was hij vergeten dat opa Sjoerd en oma Nanda al naar huis waren want het was een schaal vol met vlees!

 

Op zich niks mis mee maar dit was voor ons wel heel erg veel, aangezien we ook nog een schaal met salade en patat hadden. Laten we maar zeggen dat we ook gelijk voor vanavond gegeten hebben want er past niks meer bij! Daarna was het tijd om te skypen met opa Sjoerd en oma Nanda want daar zouden opa en oma Raven zijn en die konden hun nieuwe achterkleinkind dan ook even live bewonderen. Nou dat ging helemaal goed, het eerste wat in beeld was, was het mooie ronde bolletje van mijn vriend (=opa Raven) en ze konden mooi meekijken naar wat Romey allemaal aan het uithalen was. Ze was zelfs een beetje aan het zingen en uiteindelijk was ze helemaal dol. Het was dus wel een leuke skype om te bekijken voor opa en oma Raven er gebeurde genoeg! Ik denk dat ze er wel van hebben genoten en dat was ook de bedoeling.

Ook nog even geprobeerd om oom Roy en tante Joyce en kids te pakken te krijgen maar helaas waren die niet online en hetzelfde verhaal voor oom Iwan en tante Nicole en de kids dus verder geen skype gedaan.

 

Gelijk maar weer het zwembad ingedoken want het was behoorlijk warm vanmiddag. Romey heeft het stickers plakken ook helemaal ontdekt (bedankt Mir!), de mini mouse bal zit al onder de stickers, de betonnen kikker in de tuin is ook wat gepimpt en onze handen zitten regelmatig onder allerlei plakkers! Ze vind het helemaal geweldig en is er op haar manier heel erg druk mee.

Heb Romey vanavond maar een beetje op tijd naar bed gebracht want die was moe van al het zwemmen en de zon. Wij zullen het vast ook niet laat maken want dat zonnetje zorgt wel voor een heel lui en loom gevoel. Hopelijk is het morgen weer lekker weer en kunnen we genieten van opnieuw een zwembad dag! Alvast welterusten allemaal............

zaterdag 14 maart 2009

Vanmorgen bij het ontbijt zaten we lekker in het zonnetje te filosoferen over het feit dat als alles snel gaat wij over 14 dagen precies naar huis vliegen (niet dat wij echt geloven dat wij 28 maart gaan halen maar dat mag de pret niet drukken) Als je er dan zo over nadenkt dan gaat het allemaal toch best wel snel en zowel Dion als ik hebben niet het gevoel dat als we de 28e gaan we hier 9 weken zijn geweest! Gek he van te voren denk je 9 weken wat een lange tijd en als je er dan eenmaal zit valt het allemaal toch wel mee, denk dat we er nog maar paar weekjes aan gaan plakken hahahaha

Het was niet echt zwemweer vandaag en dat was wel jammer want Peruaanse Christine zou vandaag komen zwemmen met Romey. Maar aangezien de zon dan wel (en dan goed) en dan weer niet scheen (en dan is het best fris) en Romey al wat hoest leek het ons verstandig dat ze niet ging zwemmen. Jammer voor Christine maar we hebben een gezellige morgen gehad, ze was er om 11:20 en ging pas na de lunch om 15:00 weer weg. Daarna Romey op bed gedaan en wij hebben lekker geluierd. 

Romey had wat moeite met wakker worden maar toen ze eenmaal bij was, was ze ook niet te houden. Ze heeft de hele dag alles netjes opgegeten, en flinke porties zonder klieren. Ga mij bijna afvragen wat voor worm er nu in haar zit zoveel eet ze op! Hoop dat ze zo lekker blijft eten, dan hoort niemand mij klagen.....heb ook eigenlijk niks te klagen over haar, ze doet het goed en is een heerlijk wijffie. Ze is al bijna zindelijk (overdag is ze het al, en meestal is 's morgens haar luier ook nog droog), eet met vork en lepel en is de hele dag vrolijk. Wat wil je nog meer, ze gaat ook al wat meer praten al komt dat op skype niet helemaal uit de verf hahaha dus wij genieten met volle teugen van haar!

Morgen is als het goed is een mooie zonnige dag, Jose gaat een BBQ lunch voor ons maken en dan gaan we lekker uitbuiken bij het zwembad! Een luie dag dus! Hoop dat in Nederland het weer ook lekker blijft en wens iedereen fijne zondag!

vrijdag 13 maart 2009

Goed ik was er gisteren niet helemaal bij zag ik net, heb donderdag 12 maart gewoon onder dinsdag 12 maart gezet????????? Krijg je he met die hoogte hier hahaha.

Maar goed heb vannacht goed geslapen dus heb de dagen weer op een rijtje! Het was vandaag echt snert weer, grauw, grijs en regen. Niet echt waar we op gehoopt hadden helaas. We moesten vanmorgen eerst Romey's kaka naar het laboratorium brengen en op dat moment goot het echt pijpenstelen. Paraplu mee en toch maar op pad, tenslotte moest de uitslag vandaag voor 18:00 binnen zijn dus uitstellen kon niet.

Op de terugweg zijn we nog even langs Anteus gegaan om "oma" en Nelito even gedag te zeggen. Romey natuurlijk weer volgestopt met Loopy's dus die hoefde niet meer te lunchen! Na de dagelijkse cappuccino maar even gekeken of opa Sjoerd en oma Nanda inmiddels veilig thuis waren, dat betekende skype aan en bellen. Romey begon heel enthousiast met roepen opa en oma maar toen bleek dat ze echt alleen maar op de TV zichtbaar waren vond ze dat toch wel een beetje raar. Het is ook vreemd als je 24 uur daarvoor gewoon nog allemaal samen bent. In ieder geval weten wij weer dat ze veilig thuis zijn, enne Ad gefeliciteerd met je verjaardag vandaag!!!!(weet dat jullie de blog lezen dus de felicitatie komt vast aan! hou het lekkere appelgebak van Ali wel tegoed, toch?????)

 

Daarna nog even bellen met opa Jan en oma Greet in de sneeuw, raar hoor om even een blik in het witte wonderland te werpen vanuit (het normaal zonnige) Bolivia. Romey heeft even lekker zitten kletsen en kussen met opa en oma via de skype dus dat was wel geslaagd. Vervolgens Romey op bed gelegd en Dion is gaan sporten. En mama heeft zich heerlijk vermaakt met een boekje en een reep chocolade (hahaha ja het leven is hard hier in Bolivia). Aan het eind van de middag ook nog even geskyped met Mirjam en gelukkig was daar ook alles goed.

Vanavond was het weer dokter tijd. Om kwart voor 6 toch maar even Christine gebeld waar zij of Franck bleef. Was maar goed dat we belde want ze was ons vergeten. We waren dus ook pas om 18:30 bij de dokter en helaas was ze toen nog niet aanwezig, maar half uurtje later was ze er. De uitslag van Romey was helemaal goed, alle 2 de wormen zijn weg en we hoeven niet bang te zijn dat de hardnekkige (= de laatste) terug komt want die is uitgeroeid. Mooi om te weten, nu moeten we nog even doorbellen welke prikken Romey heeft gehad en als er wat mist moeten we daar nog voor terugkomen. Het hoestje van Romey moet vanzelf overgaan met veel drinken en hoestdrank die we al geven, ze heeft nog even naar de longen geluisterd maar dat was allemaal goed, gelukkig!!! 

 

De zoon van de dokter speelt viool en wil graag in Amsterdam naar het conservatorium. Wij hebben haar 2 weken geleden het adres doorgemaild plus nog wat andere opleidingen waar hij misschien interesse in heeft. Nu vertelde ze vanavond dat haar zoon ons wil uitnodigen voor een concert wat hij 21 maart 's morgens geeft en ze wilde polsen of wij dat leuk vonden. Nou dat vinden wij wel leuk om mee te maken dus nu is het afwachten wanneer hij hier komt om ons uit te nodigen. Ze vonden het heel leuk dat wij de moeite hadden genomen om alles door te mailen. Jammer genoeg was vandaag nog niet bekend of hij de testen gehaald had, dus dat is nog even duimen! Zo komen we nog eens ergens!

Verder weinig nieuws vandaag, wij hopen natuurlijk dat morgen het weer stukken beter is want hier wordt je wel beetje treurig van. Allemaal vast een prettig weekend en tot mails......

dinsdag 12 maart 2009

Gisteren was het een beetje laat voor dat we naar bed gingen dus de blog is ook wat later vandaag! Het was gisteren wat bewolkt weer en dat was wel lekker want we zijn naar La Cancha geweest. Volgens oma Nanda lijkt het wel een beetje op de zwarte markt in Beverwijk maar dan enorm groot. Franck was mooi op tijd en nadat wij ons met zijn allen in 1 taxi hadden gepropt kwamen we aan in een enorme mierenhoop van mensen.

 

Eerst maar shoppen voor souveniers en gelijk bij de 1e kraam had oma Nanda haar oog op een tas laten vallen, dat begon al goed! En bij die ene tas is het niet gebleven, oma en ik zijn even lekker los gegaan en hebben ons geld weer goed kunnen uitgeven. Nou moet ik wel zeggen dat je het op een bepaald moment wel gezien hebt en we waren rond een uur of 12 ook wel uitgekeken. De markt is echt ingedeeld in vakken (bijv. kleding, schoenen, haarclips, souveniers etc.) en dan vind je van dat bepaalde artikel ook echt enorm veel kramen met veel dezelfde dingen. Het was wel leuk om te zien maar heb nu niet het gevoel dat ik daar nu nog eens heen moet.

Daarna lekker met zijn allen een cappuccino gedronken in het hotel en met Franck afgesproken dat we vandaag de papieren van Sandra gaan inleveren bij de immigratie dienst zodat dat ook weer klaar is. Romey had allemaal haarelastiekjes gekregen en die zat ze heerlijk uit te sorteren in haar kinderstoel. Wij ondertussen geluncht en daarna nog even skypen met Mirjam en met ome Iwan, tante Nicole en de kids. Even checken wat de schoenmaten waren van Kyvon, Kelson en Kenoa want oma en opa wilde schoenen voor ze meenemen.

 

Jose had een mevrouw in het hotel zitten die een huis heeft bovenop de berg en die dat wel wilde verkopen dus wij naar boven. Nou was het probleem dat ze het verhuurd had en dat we dus niet binnen konden kijken maar dat kunnen we van de week doen. Moet zeggen de plek is mooi maar het huis zorgt niet voor spontane hartkloppingen,maar goed we kunnen nu in ieder geval het park op en nu gaat Jose uitzoeken of er nog meer te koop staat dus we kunnen ons daar de komende 4 weken nog wel mee vermaken! Het was wel leuk om daar even rond te kijken want er staan echt hele mooie huizen!

Die mevrouw moest gelijk door naar het vliegveld en wij zijn op schoenen jacht gegaan en dat had nog wel even wat voeten in de aarde maar uiteindelijk zijn we voor iedereen geslaagd! 

Nu maar hopen dat Kyvon, Kelson en Kenoa ze leuk vinden, zelfs oma is voor haarzelf geslaagd voor een sportieve schoen! In het hotel zijn we gezellig aan de borrel gegaan, chippie erbij en hup daar gaan de calorieeen weer! Maakt niet uit het was gezellig. We hebben Romey vast van te voren laten eten zodat wij rustig konden gaan eten. Nadat ze klaar was met eten hebben we haar in bad gedaan en heeft oma Nanda even lekker kunnen spetteren met Romey. Opa Sjoerd had de zware taak om de koffers te pakken maar dat zag er goed uit moet ik zeggen hahahaha. Wij hebben ook maar vast wat spullen meegegeven want we dragen lang niet alles wat we hebben meegenomen en dat ligt hier dan ook maar te liggen.

Romey had volgens mij wel door dat er iets ging gebeuren want het duurde even voor ze ging slapen, babyfoon mee en wij hebben heerlijk gegeten. Na het eten nog even aan de koffie maar toen bleek het al half elf te zijn..... was ff iets later dan dat wij gedacht hadden maar de koffie smaakte lekker. Daarna naar bed want vanmorgen om kwart over 6 ging de wekker weer (hoezo wij houden hier vakantie!!!!!) 

We hebben Romey wel wakker gemaakt zodat opa en oma haar nog even konden knuffelen en daarna heeft Dion ze naar de taxi gebracht en zijn ze naar de luchthaven gegaan. Wij nemen aan dat ze inmiddels al ergens richting Nederland vliegen want we hebben niet gehoord dat ze vertraging hadden. Het was super gezellig dat ze er waren maar het was helaas ook super snel weer voorbij ze hadden best langer kunnen blijven, we hebben geprobeerd hun vluchten om te gooien maar dat ging niet lukken! Net als jullie allemaal moeten zij nu ook wachten tot wij weer terug komen en wanneer dat is?????????????????

Het heeft vannacht gegoten maar vanmorgen brak vrij vlot de zon door en hebben we heerlijk vanaf half 12 tot 14:00 bij het zwembad gezeten. Daarna gauw omkleden omdat Franck kwam.

Vanmiddag naar de immigratie dienst geweest om de kopieeen van het uittreksel van Romey te laten legaliseren, volgens Franck was dat in 10 minuten gebeurd nou maak er maar 30 van en dan kunnen we het maandag na 16:00 ophalen. Gelukkig was een kopie van ons paspoort voldoende dus die hebben we weer mee terug! Je gaat echt van hokje naar hokje en vraag mij serieus af of ieder hokje wel weet en snapt wat het andere hokje doet? Van efficient werken hebben ze hier nog niet gehoord. Vervolgens terug naar het hotel, Romey lekker tukje gedaan en papa ook (en mama maar zweten op de blog.....hoe oneerlijk is het hier)

En dat was het dan weer voor de afgelopen 2 dagen. Morgen zal ik mijn best doen om de blog op tijd aan te leveren want ik wil natuurlijk niet dat jullie allemaal van de leg raken omdat er dan wel en dan niet een blog is hahahahaha. Voor nu in ieder geval welterusten......

dinsdag 10 maart 2009

De dag heerlijk begonnen met een lang en rustig ontbijt. Het zonnetje scheen niet al te fel dus konden we in de tuin ontbijten en daarna was het tijd voor een cappuccino! Vanmiddag was het weeshuis tijd en vanmorgen wilde we een beetje het oude deel van de stad verkennen met opa en oma. Aangezien het vandaag ook een beetje feest was, de eerste palen van ons nieuwe pand in Dronten gingen vandaag de grond in, wilde wij taart gaan eten bij Dumbo. De taxi bracht ons naar plaza 14 Septiembre en vanuit daar zouden wij gaan lopen naar de Dumbo.

Helaas lijkt echt alles hier op elkaar en na enige twijfel zijn we een bepaalde kant op gelopen, dit bleek niet de kant van de Dumbo te zijn en na een half uurtje lopen zijn we toch maar een taxi ingedoken. Deze fijne vent reed de door ons bedoelde Dumbo finaal voorbij en wij zagen de heerlijke aardbeientaart al aan onze neus voorbij gaan, bleek er in de hoofdstraat (de prado) ook een Dumbo te zitten! We zaten dus wel op de juiste plek alleen is deze Dumbo een stuk minder gezellig dan de andere, maar goed de taart smaakte lekker en de koffie ook, dus niet zeuren gewoon dooreten (wat een lappen taart!!!) Opa Sjoerd was wel in zijn element met al dat lekkers! 

Romey vond de autootjes buiten ook vreselijk leuk (opa ook want die neuriede na 2 x al de liedjes mee) en na een aantal ritjes was het tijd om een taxi terug te zoeken want Romey moest even naar bed. Terwijl Romey op bed lag (althans dat dachten wij) zijn opa Sjoerd, oma Nanda en mijzelf op pad gegaan om koekjes te kopen voor het weeshuis en om te gaan pinnen. Uiteindelijk hebben we geld uit de automaat gekregen maar als iemand ons gefilmd had hadden we zeker in funniest home video's gekomen. Het was een hele tour om geld uit dat ding te krijgen en de stunt van de dag was toch wel dat je hier niet meer dan euro 100 per dag kan pinnen!!!! (niemand verdient hier dit bedrag aangezien het gemiddelde loon op 1000 dollar per jaar ligt = ongeveer 100 euro) We hebben ons jaarloon dus maar uit de muur gehaald en zijn toen gaan shoppen. Terug konden we met Maurizio van het Anteus meerijden en dat was wel lekker want het was een beetje benauwd warm, dus ff niet lopen was wel fijn.

Wij nog heel zachtjes allemaal onze kamer binnen lopen, liep Romey al vrolijk rond te huppelen en die had dus helemaal niet geslapen. OK dan maar aankleden en gauw wat eten en toen naar het weeshuis! Dat was wat Romey betreft niet zo'n succes, ze vond het niet echt leuk! Nou liep alles ook wel wat vreemd maar ze was echt niet op haar plek. Eerst even gesproken met de psychologe en de sociaal werkster en van hun alle papieren en foto's gehad die ze van Romey hadden. Wel leuk de 1e foto is van toen ze 3 maanden oud was, super om die te hebben!!! Daarna nog uitgebreid gesproken met de directrice Emma, intussen was Romey met opa en oma al naar buiten gegaan om met de andere kinderen te spelen maar ze barste zo maar ineens in huilen uit. Opa en oma konden haar troosten maar toen ze bij mij kwam merkte ik aan haar dat ze niet echt in haar element was. Ze heeft nog even meegegeten met de peuters (daar zit de leidster die haar vanaf kleins af aan heeft opgevoed en die mist haar vreselijk dat merk je aan alles!!!) en nog heel even met Ruben spelen maar toen was het ook over! De rest van de kinderen kwamen binnen en Romey zette het op een brullen. Dus ik gauw nog even afscheid van Arial en Mijial genomen (gelukkig komen die gauw met Annelise langs in ons hotel) en op naar buiten. Zodra wij buiten waren was Romey weer helemaal Romey, lekker zingen en gek doen. Dat heeft ze echt de hele avond volgehouden, net alsof ze dolblij was dat ze daar niet hoefde te blijven (vraag mij af wat er allemaal in dat koppie is omgegaan). 

Na het eten hebben we Romey op bed gelegd en hebben we de babyfoon uitgetest en dat ging prima, ze is heerlijk in slaap gevallen en wij hebben lekker geborreld. Tot zo lang het mocht duren want om 23:00 ging er een raam open met het verzoek of wij onze klep wilde houden omdat er iemand probeerde te slapen, nou dat moet je dan ook echt zo tegen ons zeggen, het gevolg wij de slappe lach!!! Maar het was wel serieus want daarna ging het water van de waterval uit en de lampen in de bar ook, kom op zeg! neem dan geen kamer boven de bar!!!! Maar goed wij hebben dikke lol gehad om deze dame, denk zij iets minder om ons maar ja je kunt niet alles hebben. Inmiddels ligt alles op 1 oor en dat ga ik nu ook maar doen want het is hier nu 00:15 en morgen moeten we om 10:00 weer met Franck op pad naar de markt La Cancha! Iedereen welterusten en tot horens...........