dinsdag 24 maart 2009

dinsdag 24 maart 2009

Wat een dag, het is maar goed dat de kapster mijn haar 4 weken geleden goed in de verf heeft gezet anders had ik vandaag totaal grijs uitgeslagen. Echt onvoorstelbaar....maar laten we bij het begin beginnen. Het was een rustige morgen en we zaten net aan de cappuccino en de chocolate Romey (is gestoomde melk met chocolade zodat het lijkt of zij ook een cappuccino drinkt) toen Franck belde of wij in het hotel waren. Nu waren we net terug van onze wandeling dus het antwoord was JA. Hij zou er met 5 minuten zijn want gisteren was hij iemand tegengekomen die weer een agent kende die de identiteitskaart van Romey wel binnen 1 dag kon legaliseren tegen een kleine vergoeding. OK wij gauw de kaart van Romey gehaald en Franck was er gelijk daarna. Het was inmiddels half 12/12 uur toen hij bij ons was om de papieren op te halen.
Om 12:30 ging de telefoon weer dat Franck ons kwam halen want de agente wilde ons zien en had een duimafdruk van Romey nodig. Ok dan, geen lunch maar op naar de agente. Daar aangekomen konden we vrijwel gelijk naar binnen, Romey moest een duimafdruk zetten en ondertussen drukte Franck 20 Boliviano's onder de tafel. De agente begon mooi met het typen van het document maar halverwege liep ze weg en moest Franck mee want ze wilde meer geld hebben dus hup nog 30 Bolviano's en de deal was klaar. De hoofdagent moest nog even tekenen en wij konden op naar het ons welbekende kantoor van immigratie om het paspoort van Romey aan te vragen. Inmiddels was het 13:15 en dan is iedereen lunchen dus konden we nergens terecht. Wij zijn ook maar gaan lunchen bij Globos, kon Romey nog even spelen en om 14:30 zijn we op pad gegaan naar het gerechtsgebouw om het " je mag over Bolivia vliegen" document op te halen. Alleen dat was nog niet klaar dus weer even wachten en uiteindelijk meenemen en wegwezen......

Op naar Immigratie, inmiddels hadden we begrepen dat onze CC nog niet binnen was maar misschien morgen. Goed dat was even een domper, maar eigenlijk ook niet omdat we het ook niet verwacht hadden maar toch.......
Bij Immigratie deed de computer het niet en hadden we nr 39 het kon wel ruim een uur duren zeiden ze. Goed, wat mot dat mot dus even doorbijten het is voor een goed doel. Maar hoe hou je een meisje van bijna 3 zoet in een kamer waar niks mag.....geen idee maar het is gelukt.En ik vind het heel knap ze heeft het volgehouden zonder klieren tot het einde van de rit. Uiteindelijk waren we aan de beurt en natuurlijk moesten we daarna weer naar een hokje om iets te laten legaliseren, wat dan in een ander hokje weer betaald moest worden, waar het inmiddels zo druk was dat we in tijdnood kwamen. Gelukkig werkte er iemand in het betaalhokje die snel kon werken en ons dossier meegaf, eindelijk eens iemand die mee denkt!!!!

Daarna weer terug naar het hokje waar alle stempels gezet moesten worden, vervolgens door naar het hokje waar je moet betalen voor het paspoort. Ik ondertussen de fotograaf aangesproken die al weg wilde gaan maar zei dat hij zo terug kwam en ik hem via de uitgang zag verdwijnen. Goed Franck maar laten vragen waar de fotograaf was, maar die kwam net weer binnen wandelen. Dus ik Romey op de kruk gezet en gezegd dat hij moest fotograferen (het briefje wat je daarvoor nodig hebt krijg je pas als je betaald hebt dat was Dion aan het doen dus ik had nog niks......je snapt wel hoe welwillend die fotograaf was....niet dus....maar ik kan ook heeeeeeeeeeeeel dwingend zijn zeker als het inmiddels half 6 is) Dat hadden we allemaal klaar en toen moest de agente vingerafdrukken nemen, maar die was vast nieuw en had nog nooit zo'n dossier gezien dus die ging ieder blaadje controleren, wij moesten onze paspoorten laten zien en daarna kwam er nog een agent bij en moesten ze samen weg om alles te controleren.

Uiteindelijk kwamen ze terug en konden we de vingerafdrukken nemen maar daarna moesten we maar weer gaan zitten en gingen ze weer naar boven want de betreffende persoon was voor die tijd niet beschikbaar. Ik moet zeggen dat ik hem helemaal had zitten op dat moment en dan druk ik mij nog voorzichtig uit. De slogan "de politie is je beste vriend" gaat vandaag absoluut niet voor mij op (sorry Martijn, Gero), kon die groene kikkers wel wurgen. Waar ik nog het meest kwaad om kan worden is dat ze gewoon niet zeggen wat er aan de hand is en snauwen dat je maar in een hoek moet gaan zitten en je kop moet houden......tellen van 1 tot 10 helpt niet echt dan kan ik je verzekeren........GGGGGRRRR met vette hoofdletters!!!!!!!!!

Ondertussen had Franck zijn vader gebeld met de mededeling dat morgen om half 9 Franck de CC kan ophalen bij het postkantoor!!!!!!!JAJAJAJAJJAJAJAJAJAJA zoals het nu lijkt gaan we zaterdag naar huis. Wij hadden al een afspraak bij de consul morgen en nu dit nieuws bekend is hebben we afgesproken met Franck dat we er allemaal morgen om 10 uur zijn en als Franck dan werkelijk de CC heeft kunnen ze de Laissez-pazzer maken voor Romey. We duimen driftig verder!!!!!!

Maar goed terug naar onze "super-cops", die kwamen uiteindelijk ook naar beneden en we mochten met hun meelopen. Het blauwe papiertje wat we nodig hadden kregen we en die sukkel maakte ook nog de opmerking dat het zo lang duurde omdat we geen kip voor hem hadden meegenomen......een kip?????hoe wil je hem hebben dacht ik,  zal maar niet uitleggen waar ik vond dat hij die kip kon stoppen want er lezen ook kinderen mee.......
Goed morgen om half 6 kunnen we het paspoort en de identiteitskaart van Romey ophalen en als dan werkelijk de CC binnen is en de Laisser-pazzer klaar is dan vergeten we dit alles maar gauw en gaan we nog genieten van 2 dagen Bolivia.

We waren om 18:15 terug in het hotel waar Romey van Cristel van de Administratie een gitaar met muziek kado kreeg. Nou dat is het helemaal natuurlijk dus tot aan het eten om 19:00 heeft ze lopen pingelen moet zeggen de hond heeft wel een knappe house sound in zich. Er zitten allemaal dieren op die flitsende geluidjes maken en gezamenlijk indrukken is ook heel leuk(wat een herrie). Wij hebben maar een borrel genomen en getoast op een goeie afloop morgen want als het morgen goed gaat dan kunnen we vrijdag met een knalfeest afscheid nemen van iedereen en zaterdagmorgen vroeg in het vliegtuig stappen naar huis......HEERLIJK!!!!!!



8 opmerkingen:

Mirjam Kamps zei

Het is nu 4 uur .smorgens en ik moest even naar het toilet en kon mij nioet bedwingen om even een blog te gaan lezen. Inmiddels bibberend beneden van de kou en shakend van ongeloof. Wat een verhaal. Je zou die kikkers met de hoofden tegen elkaar aanslaan. Het is bijna ongeloofwaardig. Maar goed als alles inderdaad goed verloopt morgen dan kunnen jullie naar huis. Wat super!!!!! Jullie zijn er aan toe om weer in je eigen omgeving te zijn. Heel begrijpelijk.Ik hoop dat de laatste plichplegingen in Bolivia een beetje soepel zullen verlopen en dat alles op zijn pootjes terecht komt. Ik zal de dagelijkse blog missen maar ben o zo blij dat jullie eindelijk naar huis toe komen. Succes vandaag dikke kus mir

JJ zei

Hoezo verslaafd mir dat zijn geen tijden meer, natuurlijk geiiintje. Maar wat weer een dag he jor, je kan niet zeggen dat jullie jullie vervelen, heerlijk van die meewerkende groene kikkers. Maar nog een paar dagen en dan heyyyyyyyy. Veel succes, we duimen ons helemaal het hompeschompes.
groetjes jj

liset zei

Ohw... lekker dagje hebben jullie achter de rug met die groene froggies.. vermoeiend! maaaaaar wel al een stukje goed nieuws, blijf duimen, dat jullie heerlijk naar huis kunnen gaan van het weekend!! Na het knalfeest van Romey! heeel veeel succes!!

knuff liset

Marcel en Petra zei

"De politie is je beste vriend" gaat alleen op als ze een blauw uniform hebben!!!
Je weet toch wel, Jor, een kip hoort aan het spit of in de pan en niet in een gat waar de zon nooit schijnt!
Al het duimen van ons allen heeft jullie al weer een stukje dichter bij de terugreis naar HUIS gebracht. We blijven doorduimen, zodat het hopelijk zaterdag gaat lukken!

Fijne dag vandaag en succes!

Liefs en een dikke kus,

Petra en Sander

Jan en Greet zei

Gauw de blog gelezen toen wij op stonden (jaja zelfs voor het ontbijt) om te kijken hoe de zaken er voor stonden. Nou het was huilen en lachen tegelijk. Maar de blijdschap dat het er nu eindelijk van gaat komen overheerst. Wij hadden jullie daar al zien zitten met een kip aan het lijntje. Wij zien het zo voor ons en dan moeten wij toch wel vreselijk lachen. Niet voor jullie want wij kunnen ons wel voorstellen hoe jullie daar hebben gezeten. Ons petje af daarvoor ook voor Romey die het allemaal maar over haar heen laat gaan. Wat een toppertje!
Vanuit een zeer besneeuwd (vannacht weer 20cm sneeuw gevallen) Fieberbrunn zien wij uit naar het definitieve bericht van jullie thuiskomst. Wij pakken dan weer de auto om vervolgens weer richting Almere te gaan. Hele dikke kus allemaal en sterkte vandaag.

De Poldertjes zei

Jippie!!!!!!!!!!!!!! Duimen heeft geholpen! Ga gauw weer verder met werken, maar moest even lezen.

Kus Ingrid.

Knabbel zei

Ja hoor de tijd van de regenwormen is voorbij, de vakbond VVR heeft er een einde aangemaakt, complete staking, er waren er te veel met spataderen en hernia’s dus de verbinding met het praathuis was gelijk weg. Gelukkig hebben de gebroeders bever niet stil gezeten en zijn zij overgegaan op de nieuwste techniek, glasfriebel.
In het praathuis staat een servies en daar worden de glasfriebels op aangesloten en ik moet zeggen dit bevalt mij beter dan die regenwormen. Snappen doe ik het niet als het maar werkt. Wij hebben gelezen in jullie blog dat ook de dierenwereld in Bolivia een grote rol speelt, groen kikkers en kippen.
Daar zijn wij, als dieren, best wel blij mee dat wij ons steentje bij kunnen dragen.
Dus wij waren bij de S-kimono’s en die arme Boubel had mooi een brongiteritus opgelopen. Ja ik was echt wel boos op Orville maar Knabbelientje zei , Knabbel het is ook jouw schuld want je hebt teveel druppels op dat suikerklontje gedaan, je weet hoe het met die Romeinen altijd afloopt, het kon niet goed gaan. Dus met Boubel naar de dokter, die zei, het valt gelukkig wel mee, een kuurtje antibiotaart en hij is weer zo beter. Ondertussen was Orville een cursus taptoedansen begonnen bij de koningspinkwins, ik moet jullie vertellen dat het nog beter was als happy feet, wat ging dat tekeer en maar trappelen. Dat deden wij ook wij stonden te trappelen om naar huis te gaan en toen Boubel een beetje was opgeknapt zeiden we tegen Orville, kom op ouwe albatros we gaan naar huis. Hij vroeg nog om een suikerklontje met wat druppels, maar daar zijn we niet aan begonnen.
Op het vliegveld aangekomen zijn we allemaal weer ingestapt en Orville was net klaar om te starten kwam de mededeling dat hij geen sneeuwkettingen aan had en dat het te gevaarlijk was om zo te starten. Gek werd ik er van, ik zei heb je je Tum Tum aan, ja Knabbel zei Orville, dan vervolgde ik kom hier met je snavel en ik deed er toch maar een suikerklontje in met een heel klein beetje aansterkdrank. Jullie hadden het moeten zien, hij ging met zijn poten zo snel te keer dat de sneeuw smolt onder zijn poten en een paar seconden daarna waren we in de lucht. Uiteraard heb ik goed opgelet op de Tum Tum of wij de goede kant opgingen en gelukkig was dat zo. Na een aantal uren zijn wij geland in het grote dierenbos. Iedereen was enthousiast en feliciteerden ons met de adoratie van Boubel. We waren blij dat we dit avontuur achter de rug hadden en we hebben dat ook uitbundig gevierd.
Nou dit was het verhaal van Boubel ons adoratie kind, intussen is het al een flinke kerel hoor, maar het was toch even leuk om jullie hiervan deelgenoot te laten zijn.
Alle dieren, Knabbelientje met de kinderen en ook ik wensen jullie een behouden terugreis.
Groetjes Knabbel YYYYYYYYYYY
Oh dat was ik nog vergeten voor de fans de I-meel, nou dat is als volgend
knabbel.2009@hotmail.com , gegroet.

Lammie zei

Hoi Dion en Jorna denk aan de uitspraak de laatste lootjes wegen het zwaart. Ja, makkelijk lullen van deze kant ma hou vol het is bijna zo ver en mogen jullie haar lekker mee nemen na jullie eigen thuis. he jor hoe gaat het als je weer thuis bent hebben dan geen blok meer. Jammer.groeten van andre en lammie.