donderdag 26 maart 2009

De dag begon met een gezellig ontbijt samen met Macky. Daarna gingen wij naar de consul waar wij om 11 uur verwacht werden. Eenmaal daar aangekomen bleek de consul er nog niet te zijn en moesten wij wachten. Ik dacht allemaal gestempelde papieren te zien die voor Romey waren, maar begin zo langzamerhand te denken dat ik dingen WIL zien. 

Uiteindelijk kwam de consul en die was een behoorlijk beetje gepikeerd omdat hij gepasseerd was bij een besluit wat dus afgelopen nacht (bij jullie dag) was genomen. Gisteren waren Macky en Ines op de ambassade geweest en naar aanleiding daarvan had het ministerie van buitenlandse zaken en de ambassade besloten dat Romey een noodpaspoort zou krijgen in plaats van een LP (kort het maar af want wordt knettergek van dit woord) met andere woorden jullie kunnen op zijn vroegst volgende week dinsdag weg als je geluk hebt. Dus ik gelijk eroverheen en als we ongeluk hebben: woensdag. Goed hier zaten we niet op te wachten en wij voelde wel dat hij echt een beetje geirriteerd was maar he, wij hadden dat gesprek niet gevoerd. Ik vroeg aan hem wat gaan we hier aan doen, en volgens hem viel er niks aan te doen. Wij stonden net op het punt om maar naar het hotel te gaan om het noodnr. van de NAS te gaan bellen toen daar ineens Daniel en Macky verschenen.

 

Dus wij het hele verhaal uitgelegd en ondertussen was de consul toch maar aan het bellen geslagen. Het heeft even geduurd maar het heeft als resultaat gehad dat wij toch een LP voor Romey krijgen en dat die papieren dus vandaag (en dus niet zoals ze zeiden gisteren al was gebeurd)naar Lima gemaild werden. Goed toen nog even 6 keer hetzelfde formulier invullen (hoezo kopieerapparaat????)en als vandaag het accoord vanuit Lima zou komen kon de LP gemaakt worden.  Uiteindelijk waren we om 1 uur terug in het hotel en zijn we maar met Macky samen gaan lunchen.

 

Ondertussen geregeld dat Christine ons kwam ophalen en dat we dan eerst melkpoeder gingen halen voor het weeshuis en dat we daarna naar het weeshuis gingen om afscheid te nemen. Peruaanse Christine had ons van de week gebeld dat zij 22 mobiele kindertelefoontjes had gekocht en die wilde we graag geven als Dolly (de niet zo leuke verzorgster) aan het werk was zodat ze ff helemaal gek van al die kinderen zou worden. Zeg maar: wij nemen wraak voor al die momenten dat ze niet leuk is tegen de kinderen!!!!! Dus wij Peruaanse Christine gebeld dat we er om 3 uur waren. Die ging spijbelen van school om dit te filmen maar vroeg mij of ik ze dan wilde uitdelen en wilde doen of ze van ons waren want zij was bang dat het anders consequenties zou hebben voor haar stage. Nou dat doen wij wel, dus toen wij aankwamen heb ik gauw de telefoontjes in mijn tas gedaan en zijn we naar binnen gegaan. 

 

Het duurde even voordat alle kinderen in de zaal zaten en toen heb ik Christine laten vragen aan Dolly of ik de kadootjes mocht uitdelen, Dion zei er gelijk bij zeg maar dat het vast voor de verjaardag van Romey is morgen dus dat hebben we gedaan. Nou het was een doorslaand succes, 21 kinderen met een mobieltje waar licht in zit en waar geluid uitkomt, helemaal geweldig. Je had ze moeten zien, alle leidsters kwamen af op de herrie en moesten vreselijk lachen. Macky kwam later binnen en die kon gelijk met iedereen gaan bellen en kon de grap van onze "wraak" wel inzien. Moet zeggen Dolly vatte het sportief op maar ik ben stik nieuwsgierig of vanavond niet alle telefoontjes op miraculeuze wijze gaan verdwijnen hahahaha.

 

Romey vond het allemaal wel leuk en voelde zich wel heel wat toen zij iedereen een telefoontje mocht geven maar na een tijdje had ze het wel gezien. We zijn ook na een klein uurtje vertrokken nadat we iedereen dag hadden gezegd die aanwezig was. Gelukkig komen morgen Mijael en Ariel nog op het feestje van Romey. Wat wel heel leuk was toen we gingen gaf Mijael Romey een kus en toen ineens wilde alle kinderen haar een kus geven, dat was even een beetje te veel van het goede voor onze kleine dame dus hebben we maar goed gezwaaid.

 

Terug in het hotel was het inmiddels bijna half 5 en hebben we de receptionist de consul laten bellen om te horen of er al wat bekend was. Dat was er niet en zodra ze wat hoorde zouden ze ons bellen. Het is nu inmiddels negen uur hier en tot op heden geen belletje. We gaan nu morgen gelijk om 9 uur bellen en vragen wat de stand van zaken is en wat het plan is en anders moeten we om 11 uur onze vluchten gaan annuleren en verzetten......

Macky belde ook nog dat ze er weer was dus zijn we met zijn allen in de tuin wat gaan drinken (sorry Arnold wij hebben Macky van het werk gehouden hahahaha) Daniel kwam Macky om 7 uur ophalen dus die hebben we uitgezwaaid en toen we in de lobby stonden te wachten vroeg Jose of wij zin hadden in kaasfondue, goed Macky wilde accuut de vlucht annuleren en ik kan met recht zeggen: Je hebt een verdomd goeie kaasfondue gemist Macky!!!!!!!

Na het uitzwaaien zijn wij nog even naar boven gegaan want we konden niet gelijk aanschuiven. Daarna lekker gegeten en onze kleine dame is zo ontzettend moe dat die tijdens het eten haast haar ogen niet open kon houden, de helft van het bord rijst zat tussen de kleren terwijl ze normaal toch aardig netjes eet. Die ligt nu inmiddels op 1 oor en wordt morgen wakker als de JARIGE JOB!!!! 3 jaar al weer, nou vandaag was het alvast: ik ben drie, en doe het nie want luisteren was niet echt aan de orde vandaag (hoezo ik test even uit of jullie ook streng zijn als Macky erbij is). Nou dat antwoord weet ze inmiddels wel dus wie weet gaat het morgen weer goed.

Wij gaan proberen te slapen zonder kriebels in de buik en gaan heel hard hopen dat we morgenochtend goed nieuws krijgen en zo niet dan gaan we met Jose de vluchten van Aerosur hier omzetten en bellen we Angela van het reisburo om onze KLM vlucht om te zetten. Moet zeggen dat ik meer het gevoel heb dat het daar op uitdraait dan dat we zaterdag vliegen....hasta manana