woensdag 25 maart 2009

Er zijn van die dagen dat je beter in bed kan blijven liggen met de dekens heeeeeeeeeeeeeel erg over je hoofd heengetrokken, nou vandaag was zo´n dag. We stonden net op het punt om naar de Consul te gaan toen Macky belde (van de Nederlandse Adoptie Stichting) zij was in La Paz en had onze blog gelezen en het bleek allemaal even anders in elkaar te zitten dan wij dachten.

Het was dus helemaal niet zo dat de CC vanmorgen bij de post zat, dit waren andere gelegaliseerde papieren die ook belangrijk waren maar waar het consulaat niets aan had. Met andere woorden Franck had ons blij gemaakt met niks.........tot 20 tellen helpt dan zelfs niet. Maar goed misschien zou het nog in de loop van de dag gaan loskomen en dan kon Macky het meenemen als ze vanavond kwam. Goed de stemming was inmiddels al tot het nulpunt gedaalt en toen wij buiten bij het consulaat stonden en Franck er niet was en ook niet zijn mobiel opnam kwam de stoom langzaam uit mijn oren. Ik was pissed en niet zo´n beetje ook. Omdat de consul ook gewoon Nederlands spreekt besloten we zelf maar naar boven te gaan. En wie zat daar....Franck....dikke verontschuldigingen voor alles.....ja wat moet je dan, dus maar geprobeerd mijn ogen te laten lachen maar het ging niet van harte. Helemaal niet meer toen de secretaresse van de consul zei dat Romey helemaal geen paspoort nodig had en dat het hebben van 2 nationaliteiten wel eens een probleem kon geven op het vliegveld. Ik heb alleen Dion maar aangekeken en dacht wegwezen hier voor ik plof....Franck ondertussen weer Ines bellen en volgens die moest Romey wel een paspoort (ze bleek achteraf gelijk te hebben)...wij hadden allebei zoiets van wat gaan we nu doen. Zonder de CC konden de papieren niet naar Lima en Lima moet accoord geven.

Wat wij begrepen kan dat 1,2,3 of meer dagen duren nadat je de papieren hebt opgestuurt, nou vertel ons dan maar wanneer we weg kunnen. Dat kan dus niemand. We waren er even helemaal klaar mee en zijn gaan shoppen, Romey heeft nu ook Adidas gympen en verder konden we niks leuks voor haar vinden. Denk dat het ook kwam omdat we allebei ons hoofd er niet bij hadden, je loopt ondertussen toch steeds te denken en te puzzelen wat als , en wat als. Uiteindelijk zijn we maar terug gegaan naar het hotel om daar tegen Jose onze gal te spuwen over alles.

Vanmiddag belde Macky dat de CC er was en dat zij hem zou faxen naar het consulaat. Ik blij (Dion was net sporten en Romey lag te pitten dus ff lekker gillen zat er niet in) en gelijk Franck gebeld of we konden checken of het consulaat de fax had ontvangen. Franck belde een half uur later op met de mededeling dat het ok was, Ines had het gechecked en het was er, maar de secretaresse was lunchen dus toen ik vroeg wie het dan bevestigd had wist hij het ook niet. Het zat mij niet lekker en toen Dion net terug was kwam Jose de computer terugbrengen en heb ik hem gevraagd om het consulaat te bellen. Gelukkig maar dat ik dit heb gedaan want ze miste de laatste pagina van de fax en konden dus nog niks opsturen......begin zo langzamerhand te geloven dat het woordje UNBOLIVIABLE niet meer de lading dekt...wat een puinhoop is het hier....

De telefoon van Ines werkte niet dus Franck maar gebeld en ook maar even het noodnr. van de NAS gebeld want we hadden die laatste pagina nodig willen we een kans maken om toch nog zaterdag weg te gaan. Gelukkig hebben wij Jose en die heeft ieder half uur gebeld met het consulaat (hij had vroeger een apple-store en in het consulaat zit ook een internet provider dus hij kende de secretaresse en de techneut daar) en uiteindelijk kregen wij de bevestiging dat alles binnen is en weg gaat vandaag. Goed, dan is het nu duimen dat wij morgen of vrijdag de bevestiging krijgen, de secretaresse heeft alles klaargemaakt dus als de bevestigings E-mail er is kunnen we de Laissez-Passer halen en kunnen we naar huis, flink doorduimen nu. Morgen om 11 uur hebben we een afspraak bij de consul dus wie weet kan die ons nu uitleggen of de ambassade van Nederland nu Ja moet zeggen of de Centrale Autoriteiten van Bolivia. Wij zijn de draad een beetje kwijt.

Dat hadden we dus gehad en nu konden we dan op voor het ophalen van Romey´s paspoort wat ze dus wel nodig blijkt te hebben. Gelukkig maar anders hadden we ons daar zitten opvreten voor niks gisteren. Toen wij aankwamen bij Immigratie stond er al een behoorlijke rij en Franck had ons verteld dat het zo kon zijn dat ze om een papier zouden vragen wat Macky vanavond meeneemt als ze hier komt. Als ze daar om zouden vragen hadden we een probleem , ach what´s new!!!! Ze halen van te voren de nrs op en roepen dan netjes op volgorde af, dus we waren redelijk snel aan de beurt en .......geen vraag om het papier...dus Dion tekenen...nrs controleren en vooral gauw wegwezen daar......

Nu maar hopen dat we morgen ochtend goed bericht krijgen als we bij de consul zitten dan vergeten we heel gauw maar dat we dit allemaal hebben doorstaan. Moet zeggen dit soort dagen moet je niet te vaak hebben want dat is niet goed voor je gezondheid. Vanavond gaan we maar aan de Vino Blanco met Macky en hopen dan dat de afloop morgen ook gevierd kan worden met Vino Blanco........