vrijdag 30 jan.2009

Vanmorgen eerst maar even gebeld met de opa's en oma's want die wilde natuurlijk van alles weten over hun nieuwe kleinkind, was wel weer lekker om het thuisfront te horen. Daarna lekker ontbeten en toen wij de hal in kwamen lopen was onze taxi chauffeur er al (hoezo dit is toch Bolivia???) en na een kort ritje kwamen we bij het weeshuis aan. Doorgegeven hoe laat we weer terug wilde gaan en toen naar binnen. De eerste die wij tegen kwamen was de directrice van het weeshuis die gelijk van alles begon te vragen en ons vervolgens toestemming gaf om Romey te bezoeken. Wij waren in de veronderstelling dat ze nog in bed lag maar madame zat al in de eetzaal aan een soort broodkoek. Helemaal gelukkig was ze niet want ze was aan het huilen toen wij aankwamen (jaja dat kan ze ook hebben we vandaag gemerkt). Na het eten zijn we de hele morgen met zijn 3-en in de tuin geweest, er was een vrijwilligster uit Nederland jarig vandaag en die had allemaal traktaties gemaakt. Een kikker van papier met een ballon en een zakje chips, nou jullie hadden dit moeten zien in het echt ongeveer 60 kinderen wisten niet hoe snel ze de ballonnen uit die kikker moesten halen en het zakje open krijgen. Het was wel leuk om dit te zien. Romey bleef braaf op het bankje zitten maar nadat wij haar geroepen hadden kwam ze ons ook chips brengen. Er zijn heel veel ballonnen gevechten gevoerd onder andere door ons kind die er lustig op los mept! (hoezo timide meisje ????) Daarna zijn wij weggegaan en dat viel niet helemaal goed maar omdat de ballon 
 
 gaf ging het redelijk soepel. Buiten stond onze taxi alweer klaar...bijna eng. 

Wij zijn naar de supermarkt gegaan en daarna geluncht, na de lunch was het tijd om te skypen met de hele familie Raven, leuk hoor iedereen even in beeld en allemaal met dezelfde grijns op het gezicht gebeiteld (bij ons niet veel anders want het is ook gewoon leuk) Gelijk even een luizencursus gekregen van tante Nicole, nou die was welkom want geloof dat ik er daarna 1 uit mijn eigen haar heb geplukt (dit is niks voor mij). Taxi was weer op tijd...begin mij af te vragen of ik echt nog wel in Bolivia ben zo soepel gaat dit. 

 Toen wij aankwamen in het weeshuis lag Romey nog te slapen dus mochten wij haar zelf uit bed halen en op de wc zetten ( gisteren dachten we nog dat ze niet zindelijk was omdat ze een luier om had maar ze blijkt best al redelijk zindelijk te zijn kwamen wij achter vandaag) Er zitten ongeveer 30 kinderen in haar groep met 1 leidster dus jullie kunnen je voorstellen hoe dit gaat. Het is echt een gebler van hier tot tokio alles loopt door elkaar trekt aan elkaar en slaat elkaar en ergens daartussen zaten wij. Na ongeveer een uurtje had iedereen pis en kaka gedaan en konden we aan het drinken beginnen, beetje geholpen met uitdelen en opruimen en daarna naar buiten. Romey had haar foto's van ons mee dus ieder kind stond daar aan te trekken net als aan haar knuffel. Dit was iets teveel van het goede dus de waterlanders kwamen weer tevoorschijn en iedereen die te dicht in de buurt kwam kreeg een tik of werd weggeduwd! Na het spelen was het tijd voor het avondeten, moet zeggen heb diep respect voor alle leidsters daar het is een beste klus om 30 kids aan tafel te krijgen. Eten gaat in een tempo dat is echt onvoorstelbaar en iedereen die klaar is gaat terug naar de zaal om in de badkamer gewassen te worden voor het slapen. Geloof mij dit is echt een slagveld..... de leidster loopt heen en weer dus ik (jorna) stond met 30 kids in een badcel omdat dion aan het afruimen en schoonmaken was. Voor je er dus erg in hebt staan er 10 kinderen aan je te trekken die moeten pis of kaka doen, dat gaat nog wel alleen de andere 20 hebben in de tussen tijd de kranen open gezet van de wastafels om vervolgens alles te vullen met water wat ze tegenkomen en die dan lekker rond te spetteren een soort indoor zwembad zeg maar. Dion was inmiddels ook op zaal dus 1 voor 1 de kids over het hek gezet om de badcel leeg te krijgen, je voelt je net oom agent. En dan denk je dat je alles voor elkaar hebt blijkt er 1 in zijn broek gekakaat te hebben, wat een lucht!!!!!! Een paar kids riepen mama kaka en vervolgens stampen 29 vrolijk door de kaka op het tapijt heen (gelukkig had dion Romey op de arm) Jullie zien het we zijn na vandaag door de vuurdoop van kaka,pis en luizen heen (die ons kind helaas ook volop heeft) Afscheid nemen vond Romey niet echt leuk dus besloten om morgen iets eerder weg te gaan anders is het iedere keer precies voor het slapen gaan en we willen niet dat dit een probleem gaat worden. Taxi was er alweer ja echt waar!!! (als je maar genoeg betaalt zegt dion) en op naar huis waar we eerst maar even onder de douche gekropen zijn! Voor de liefhebbers hebben we weer wat foto's van vandaag geplaatst, geniet ervan en tot morgen.