De dag heerlijk begonnen met een lang en rustig ontbijt. Het zonnetje scheen niet al te fel dus konden we in de tuin ontbijten en daarna was het tijd voor een cappuccino! Vanmiddag was het weeshuis tijd en vanmorgen wilde we een beetje het oude deel van de stad verkennen met opa en oma. Aangezien het vandaag ook een beetje feest was, de eerste palen van ons nieuwe pand in Dronten gingen vandaag de grond in, wilde wij taart gaan eten bij Dumbo. De taxi bracht ons naar plaza 14 Septiembre en vanuit daar zouden wij gaan lopen naar de Dumbo.
Helaas lijkt echt alles hier op elkaar en na enige twijfel zijn we een bepaalde kant op gelopen, dit bleek niet de kant van de Dumbo te zijn en na een half uurtje lopen zijn we toch maar een taxi ingedoken. Deze fijne vent reed de door ons bedoelde Dumbo finaal voorbij en wij zagen de heerlijke aardbeientaart al aan onze neus voorbij gaan, bleek er in de hoofdstraat (de prado) ook een Dumbo te zitten! We zaten dus wel op de juiste plek alleen is deze Dumbo een stuk minder gezellig dan de andere, maar goed de taart smaakte lekker en de koffie ook, dus niet zeuren gewoon dooreten (wat een lappen taart!!!) Opa Sjoerd was wel in zijn element met al dat lekkers!
Romey vond de autootjes buiten ook vreselijk leuk (opa ook want die neuriede na 2 x al de liedjes mee) en na een aantal ritjes was het tijd om een taxi terug te zoeken want Romey moest even naar bed. Terwijl Romey op bed lag (althans dat dachten wij) zijn opa Sjoerd, oma Nanda en mijzelf op pad gegaan om koekjes te kopen voor het weeshuis en om te gaan pinnen. Uiteindelijk hebben we geld uit de automaat gekregen maar als iemand ons gefilmd had hadden we zeker in funniest home video's gekomen. Het was een hele tour om geld uit dat ding te krijgen en de stunt van de dag was toch wel dat je hier niet meer dan euro 100 per dag kan pinnen!!!! (niemand verdient hier dit bedrag aangezien het gemiddelde loon op 1000 dollar per jaar ligt = ongeveer 100 euro) We hebben ons jaarloon dus maar uit de muur gehaald en zijn toen gaan shoppen. Terug konden we met Maurizio van het Anteus meerijden en dat was wel lekker want het was een beetje benauwd warm, dus ff niet lopen was wel fijn.
Wij nog heel zachtjes allemaal onze kamer binnen lopen, liep Romey al vrolijk rond te huppelen en die had dus helemaal niet geslapen. OK dan maar aankleden en gauw wat eten en toen naar het weeshuis! Dat was wat Romey betreft niet zo'n succes, ze vond het niet echt leuk! Nou liep alles ook wel wat vreemd maar ze was echt niet op haar plek. Eerst even gesproken met de psychologe en de sociaal werkster en van hun alle papieren en foto's gehad die ze van Romey hadden. Wel leuk de 1e foto is van toen ze 3 maanden oud was, super om die te hebben!!! Daarna nog uitgebreid gesproken met de directrice Emma, intussen was Romey met opa en oma al naar buiten gegaan om met de andere kinderen te spelen maar ze barste zo maar ineens in huilen uit. Opa en oma konden haar troosten maar toen ze bij mij kwam merkte ik aan haar dat ze niet echt in haar element was. Ze heeft nog even meegegeten met de peuters (daar zit de leidster die haar vanaf kleins af aan heeft opgevoed en die mist haar vreselijk dat merk je aan alles!!!) en nog heel even met Ruben spelen maar toen was het ook over! De rest van de kinderen kwamen binnen en Romey zette het op een brullen. Dus ik gauw nog even afscheid van Arial en Mijial genomen (gelukkig komen die gauw met Annelise langs in ons hotel) en op naar buiten. Zodra wij buiten waren was Romey weer helemaal Romey, lekker zingen en gek doen. Dat heeft ze echt de hele avond volgehouden, net alsof ze dolblij was dat ze daar niet hoefde te blijven (vraag mij af wat er allemaal in dat koppie is omgegaan).
Na het eten hebben we Romey op bed gelegd en hebben we de babyfoon uitgetest en dat ging prima, ze is heerlijk in slaap gevallen en wij hebben lekker geborreld. Tot zo lang het mocht duren want om 23:00 ging er een raam open met het verzoek of wij onze klep wilde houden omdat er iemand probeerde te slapen, nou dat moet je dan ook echt zo tegen ons zeggen, het gevolg wij de slappe lach!!! Maar het was wel serieus want daarna ging het water van de waterval uit en de lampen in de bar ook, kom op zeg! neem dan geen kamer boven de bar!!!! Maar goed wij hebben dikke lol gehad om deze dame, denk zij iets minder om ons maar ja je kunt niet alles hebben. Inmiddels ligt alles op 1 oor en dat ga ik nu ook maar doen want het is hier nu 00:15 en morgen moeten we om 10:00 weer met Franck op pad naar de markt La Cancha! Iedereen welterusten en tot horens...........
5 opmerkingen:
Goeiemorgen :)
Even snel de blog gelezen! en snap duidelijk dat Romey daar niet wilde blijven misschien dat ze wel bang was dat jullie haar terug gingen brengen gelukkig dat dat niet het geval is en dat jullie al bijna ... (fingers crossed) naar NL komen hihi maar nu nog niet, geniet er nog even van! en van de heerlijke dagen samen met Opa Sjoerd en Oma Nanda!!
Knuffelsss
Hier snapte de kleine dame dus duidelijk niets van wat zal er inderdaad door dat hoofdje hebben rond gespookt. Ik denk hetzelfde als Liset zei. Maar voor jullie ook weer heel wat, best leuk er weer even te zijn of niet. Oh het is alweer 8 uur, ik ga snel hoor aan het werk.
Fijne dag met z'n vijven.
Kus Mir
Wat leuk om Nanda en Sjoerd nu ook op de foto's te zien. Vooral Sjoerd achter een groot stuk taart is een vertrouwd beeld..:-)
Wat zijn de dagen gevuld,de tijd zal wel snel om gaan en voor ze het weten zitten ze al weer in het vliegtuig terug. Geniet nog maar even fijn met elkaar.
Liefs, Marianne.
Het zit wel diep geworteld de angst van Romey om haar ouders weer te moeten verlaten. Wees blij dat ze in elk geval geen heimwee heeft, ook niet naar de andere kinderen. Voor jullie een hele opluchting toch? Fijn dat opa en oma daar waren om haar meteen te troosten. Wat zal die foto leuk zijn van toen ze 3 maanden was. Hebben ze nog meer foto’s of maakten ze die niet? Wij worden steeds nieuwsgieriger naar onze kleindochter. Geniet nog maar lekker van alles met de Raventjes en wij hopen jullie gauw weer terug te zien. Dikke knuffel van opa en oma voor Romey. Voor de volwassenen natuurlijk ook een dikke knuffel! (jullie mochten eens jaloers worden hahaha)
Het sneeuwt hier als een gek!
Kan me goed voorstellen dat als je nog geen 3 jaar bent, en je jonge leventje hebt doorgebracht in een weeshuis, je bang bent dat je weer wordt teruggebracht. Maar gelukkig blijft ze nu voor altijd bij jullie! Misschien als je er weer komt, weet niet of dat de bedoeling is, ze dan weet dat ze weer mee gaat. Gaan ze al aan de slag met de zaal?
Geweldig dat er ook babyfoto's zijn van Romey.
Nou, ik ga maar eens mijn wekelijkse baantjes trekken met Silvie. Ze heeft gisteren haar 20 weken echo gehad, en weet als het goed is nu wat het worden. Alleen wilde ze het voor zichzelf houden, maar ga toch een beetje vissen!!
Dikke knuffel.
Een reactie posten