woensdag 18 maart 2009

Vanmorgen belde Franck of wij het document al bij Immigratie hadden opgehaald? Uuhhh nee, daar waren we te laat voor gisteren dus dat zouden we vanmorgen gaan doen. Franck vroeg of hij de paspoorten kon komen halen en dan ging hij iets proberen ??? en hij zou er met 20 minuten zijn! Ok we snapte er geen reet van want gisteren had Christine gebeld dat Franck en Ines om half 11 in het hotel zouden komen en nu zei Franck dat Ines niet kwam. Toen Franck er was hebben we geprobeerd te snappen hoe alles nu precies in elkaar zat maar we begrepen het niet helemaal. In ieder geval hebben we maar afgesproken dat wij na het ontbijt het papier gingen ophalen bij Immigratie.

 

Zo gezegd zo gedaan, het weer was bewolkt dus jassen aan en op naar het ons inmiddels welbekende kantoor van de Immigratie dienst. Daar aangekomen duurde het nog even voordat de dame onze papieren tevoorschijn toverde maar uiteindelijk is het gelukt. Ik had stom genoeg geen tas meegenomen dus ik liep over de Prado met 2 dossiermappen onder mijn arm toen ik ineens van achteren Franck hoorde roepen. Die was met Ines op pad om dingen voor ons te regelen en hij zag ons lopen (gelukkig zijn we lang hahaha). Omdat wij nu wel eens wilde weten hoe het nu allemaal in elkaar stak zijn we met hem mee terug gelopen naar het kantoor van de Immigratie dienst. 

Ines heeft ons uitgelegd dat er vandaag 2 papieren naar La Paz gaan om gelegaliseerd te worden. Verder is er vorige week een papier naar de consul gegaan en die moet dit papier dan weer doorsturen naar La Paz om dit te laten legaliseren. Deze 3 papieren samen zorgen er voor dat er een Laisser Passer (een noodpaspoort) gemaakt kan worden zodat Romey Nederland in kan komen. Daarnaast moeten wij een Boliviaanse identiteitskaart en een paspoort laten maken voor Romey omdat er wegens nieuwe regels niet helemaal duidelijk is waar ze naar gaan vragen als wij vertrekken vanaf het vliegveld. Dus voor de zekerheid gaan we beiden maar aanvragen. Aanstaande zaterdag gaan we voor de identiteitskaart op pad (dat gaat mij een feest worden als ik dat zo hoor, lange wachtrijen en veel hokjes in een vieze omgeving, doe Romey maar een luier om voor het geval ze daar moet) Die kunnen we dan maandag ophalen en daarna kunnen we het paspoort aanvragen wat dan woensdag klaar zou moeten zijn. Als alles dan goed is zouden ook alle papieren terug moeten zijn en kunnen we naar de consul.

 

Er gloort dus een sprankje hoop dat we de 28e toch naar huis gaan, maar wij zijn allebei bang om er heel erg in te geloven. Tot nu toe heeft alles tegen gezeten dus waarom dit niet???? We hebben met Ines en Franck afgesproken dat wij woensdag horen of wij onze vlucht moeten gaan verzetten of niet...dat gaat dus spannend worden! Daarna met Ines, Daniel en Franck een Boliviaans ontbijt gedaan en hun gelijk maar uitgenodigd voor de verjaardag BBQ van Romey 27 maart. Dan wordt ons kleine meissie al weer 3 jaar oud! En ze komen, heel gezellig!

Wij hebben daarna nog wat door de stad gelopen en zijn vervolgens met de taxi weer naar het hotel gegaan. Het weer was nog steeds prut, dus Romey lekker slapen, papa sporten en mama achter de computer om een kaartje te ontwerpen voor Romey. Vervolgens ook nog even met Peruaanse Christine gebeld want dat gesprek hadden we gemist in de taxi en het blijkt dat zij ons graag wil interviewen voor haar film over adoptie. Dus of wij daaraan wilde meewerken en dan zou ze ons een kopie sturen als ze weer terug is in de USA. Nou wij werken wel mee hoor en zo komen we wel aan meters film hahaha. We hebben haar gelijk ook uitgenodigd voor Romey's feestje maar heel waarschijnlijk is ze dan weg en daar baalt ze enorm van. Maar goed, in ieder geval gaan we volgende week dinsdag filmen en dan weet ze waarschijnlijk ook of ze er echt niet bij kan zijn. 

De rest van de middag is rustig verlopen, als je even niet meetelt dat Romey voor het eerst in bed heeft geplast tijdens haar middagslaapje (doen wij nooit luier om en ging altijd goed) en dat ze daarna haar knuffelpaard heeft gewassen in de wc pot (probeer dan maar eens niet te lachen als papa haar op haar donder geeft voor dat, het lukte mij niet helemaal en ik was blij dat ik achter de computer zat hahahahaha). Nog even lekker eten zo meteen en dan is deze woensdag ook al weer voorbij!