woensdag 04 maart 2009

Nou de  coca thee en de pillen van Jose hebben hun werk gedaan. Voelde mij vanmorgen een heel ander mens, ben blij dat Knabbel met mij meedoet voel ik mij tenminste niet zo alleen hahaha.

Al moet ik zeggen dat ik de kriebels wel voelde komen toen het tijd was om naar de kapper te gaan. Maar dat was achteraf nergens voor nodig want Christine heeft mij naar een goede kapster gebracht, het was een knappe salon! En voor dat jullie nu allemaal denken dat ik blauw, roze of groen ben, nee ik ben heerlijk boliviaans chocolade bruin. Een stukje haar eraf en mijn coupe red het de komende weken wel weer.

Het is wel apart hoe het daar gaat! Had om half 11 een afspraak nou dat werd half 12 voor wij begonnen. In de tussentijd met Christine's moeder gekletst, die zat ook in de verf. Mij voorgesteld aan de tandarts van Christine (altijd handig want je weet maar nooit) En van iedereen krijg je een kus op de wang als ze weer gaan, net alsof je ze al jaren kent! Vervolgens hebben we buiten nog even naar wat zilveren sieraden gekeken want dat vrouwtje was er toch, zij staat op zaterdag op de markt dus dan gaan we nog eens rustig kijken. En daarna was het tijd om te kleuren. Moet zeggen dat alles heel netjes werd aangebracht en dat gaf mij wel vertrouwen om te zeggen dat ze ook kon gaan knippen. Inmiddels was het al 13:15 en ik moest nog geknipt worden en wij zouden om 13:30 met Jose op pad gaan. Toch maar even bellen dat het iets later werd!

 

Romey lag in het zwembad te spartelen toen ik terugkwam en ik vind het jammer dat ik haar reactie niet op film heb, maar het klonk een beetje als oooohhhhh op een positieve manier. Ze vind het wel mooi en gelukkig Dion ook dus mama is blij! Gauw lunchen en op pad met Jose. We zijn eerst de berg op gereden om huizen te kijken en daarna zijn we gaan kijken waar hij woont. Eerst bij zijn ouders langs, zijn vader had allemaal vers fruit geplukt en wij kregen allemaal appels mee. Ze wonen echt in een spaans landhuisje met heel veel mooie kastjes en tafels, je kunt wel merken dat ze veel gereisd hebben en goed geld hebben anders kunnen ze dat allemaal niet betalen. Daarna naar het huis van Jose en zijn familie. Nou die wonen ook erg mooi ze hebben zelf het huis gebouwd en het is echt heel gaaf. Zijn vrouw beschildert tegels en ze is echt goed in dat, ze maakt hele mooie dingen. Het huis van hun is heel licht en ruim en daar houden wij wel van, het huis van zijn ouders is veel donkerder door alle palmbomen die er omheen staan, maar is heel authentiek. Voor beide valt wel wat te zeggen. Als je hier voor altijd zou wonen is de plek waar zij wonen heel erg mooi en ruim. Voor een vakantiehuis vind ik het

te ver weg van alles.

Daarna met een noodgang naar de immigratiedienst om onze paspoorten te halen. Het was inmiddels 17:00 en we moesten er om 16:30 zijn. Maar he dit is Bolivia dus dat half uurtje kunnen wij ook!!!! Het is bijna niet te geloven maar we hebben ze terug, keurig voorzien van visum voor adoptie! Dat is dus nu ook klaar, nu nog de datum voor de 3e audiencia en dan kunnen we gaan afronden (ok ff vergeten dat het paspoort van Romey ook nog 4 weken duurt) Vraag mij ook echt af of we het gaan redden om op 28 maart terug te vliegen, denk niet dat het gaat lukken maar we houden hoop!