woensdag 11 feb. 2009

Vandaag was het een superdag want ons meisje is eindelijk bij ons in het appartement!!!!! Vanmorgen ging de audiencia soepeltjes, wat er eigenlijk alleen een beetje tegen zat was het verkeer. Er was namelijk 3 blokken vanaf het gerechtshof een demonstratie dus Christine kon met de auto niet in de buurt komen. Daardoor waren we een beetje te laat maar dat kon vandaag de pret niet drukken. De rechter was vandaag een stuk gezelliger en zo waar kregen wij ook een lachje van haar. Mijn achternaam leidt hier nog al tot wat spraakverwarring en helaas is het hier nu eenmaal zo dat het kind beide achternamen krijgt, dus bij ieder document komt de naam weer tevoorschijn. De klerk (vrouw hoe heet dat eigenlijk klerkin????) schiet al steeds in de lach als ze Oostweegel moet uitspreken en de rechter had er na 3 pogingen zo genoeg van dat ze aan mij vroeg of ik even wilde voorzeggen hoe het moest klinken, ze moest er zelf om lachen toen ze het ging uitspreken en ik vond het allemaal best zo lang ze Romey maar zou meegeven. Het was zelfs zo erg dat ik al antwoord op haar vraag gaf: hoe spreek je dit uit, voordat Christine het vertaald had. Dat was niet nodig aangezien ik haar wel snapte haha.

Na alle wettelijke toestanden hield ze nog een gesprekje met Romey en mocht de verzorgster van het weeshuis haar overdragen aan ons voor de komende 15 dagen.

In deze 15 dagen moet Romey nog naar de dokter en hebben wij zoals het nu lijkt nog 2 gesprekken met een psychologe. Het eerste gesprek is aanstaande vrijdag en deze dame hadden wij ook al in het weeshuis gezien (ze werkt daar niet) en toen we in haar kantoor waren was Romey lekker met ons aan het spelen en gek doen, dus onze 1e indruk is goed geweest. Was hij al want ze had ons ook al bezig gezien daar. Christine gaat mee om te vertalen en als alles goed gaat staan we met 20 minuten vrijdag weer buiten waarna we samen met Christine gaan schoenenshoppen!!!! (Dion voelt de bui al hangen hahaha)

Helaas hadden Ines en Sandra geen tijd om met ons te feesten dus hebben wij onderweg een broodje gekocht voor Romey en zijn we naar huis gegaan. Toen wij aankwamen in Anteus was de receptioniste helemaal blij en Romey kreeg dikke knuffels en ik dacht zelfs dat het vrouwtje zou gaan huilen, ze leeft al 2 weken zo met ons mee dat ik het echt superlief van haar vond. Daarna kwam Nelito en die wilde haar ook knuffelen maar dat vond ze toch wel wat minder dus trok ze een beetje terug. Eenmaal in het appartement hebben we een broodje gegeten met Nederlandse vruchtenhageltjes en dat vond Romey wel lekker. Daarna met alle opa's en oma's geskyped en met de rest uit Dronten. Super gezellig iedereen is blij net als wij.

Daarna was het tijd voor een middagdutje en dat ging vrij goed, ze heeft niet heel lang geslapen maar het was even genoeg.

 Vanmiddag lekker gespeeld en nog even een blokje om geweest, helaas is het weer hier niet top vandaag veel regen dus was het een klein blokje. Ik wilde lekker kip met rijst maken maar de kip rook zo raar dat we maar even eten bestelt hebben, dat was voor Romey eigenlijk te laat (sorry moet het ritme nog even vinden) dus eten gaf wat problemen al gingen de patatjes er vrij goed in (kan mij voorstellen dat zoiets lekkerder is dan rijst met kip wat je al iedere dag krijgt dus die hebben wij maar opgegeten). Daarna was het bad-tijd. We waren een beetje voorbereid op een strijd om haar in bad te krijgen maar dat ging echt super!!!! Dion had het bad vol laten lopen en ik ben er met haar in gaan zitten, nou dat ging als een speer (dus Rob heb jou en Yumei glansrijk verslagen haha) Lekker haar haren gewassen en daarna met luizenshampoo ingesmeerd en zij ondertussen zichzelf insmeren met wasgel. Vervolgens hebben we de luizenkam er door gehaald en zijn wij geschrokken wat we er al uit gehaald hebben, echt niet normaal maar we weten nu wel hoe een luis er uitziet (toch iets anders dan wat wij dachten, denk dat dat de eitjes zijn, help dan kunnen we nog even!!!!) En nu ligt Romey in bed en tot nu toe hebben we haar nog niet horen huilen of horen lopen. Als het goed is, is ze zo moe dat ze lekker kan slapen.

  Tot zo ver Romey, en wij? Wij hebben de afgelopen nacht slecht geslapen en ik was voor het eerst vanmorgen zenuwachtig voor de zitting. Dion had dit niet maar had ook een onrustige nacht gehad. Verder was wat mij betreft het afscheid in het weeshuis heel emotioneel. Had er vanmorgen al moeite mee, en toen ik naar die koppies keek van Mijael en Ariel kwamen de tranen vanzelf. Heb ze even heerlijk geknuffeld en gekust om vervolgens van nog 3 jongetjes een kus te krijgen. Doordat ik begon met tranen moest Annelis de Nederlandse vrijwilligster ook huilen en stonden we daar samen te snotteren. Ben ook heel benieuwd hoe ze over een paar weken reageren als wij weer even terug gaan om echt afscheid van iedereen te nemen en kadootjes te brengen. De rest van de dag ben ik en Dion ook alleen maar heel blij geweest en vooral heel trots geweest op ons meissie. Zoveel nieuwe dingen en indrukken en ze past zicht prima aan tot nu toe!!! Papa is zo trots als een beer en vind zijn meisje echt het mooiste meisje van de wereld en ik moet er vreselijk om lachen want is dit nu die nuchtere Dion???? Ja dus maar hij heeft wel gelijk we hebben een wereld wijffie en ook ik ben supertrots op deze dame en dat lijkt mij een mooie afsluiting voor vandaag!....welterusten allemaal!